. . . . . "Scriptio continua oder scriptura continua ist die lateinische Bezeichnung f\u00FCr eine Schreibweise ohne Worttrennung. Die Buchstaben der W\u00F6rter folgen ohne Spatien, Satzzeichen oder Gro\u00DFbuchstaben am Wortanfang aufeinander. Der Begriff wird vor allem auf griechische und lateinische Manuskripte und Inschriften angewandt. Die Worttrennung, die das Lesen so erleichtert, wurde erst im Mittelalter eingef\u00FChrt. Auch die chinesische Schrift kennt keine Abst\u00E4nde zwischen den einzelnen W\u00F6rtern."@de . . "Scriptio continua"@it . . . . . . "Scriptio continua (Latin for \"continuous script\"), also known as scriptura continua or scripta continua, is a style of writing without spaces or other marks between the words or sentences. The form also lacks punctuation, diacritics, or distinguished letter case. In the West, the oldest Greek and Latin inscriptions used word dividers to separate words in sentences; however, Classical Greek and late Classical Latin both employed scriptio continua as the norm."@en . "Scriptio continua (Latin for \"continuous script\"), also known as scriptura continua or scripta continua, is a style of writing without spaces or other marks between the words or sentences. The form also lacks punctuation, diacritics, or distinguished letter case. In the West, the oldest Greek and Latin inscriptions used word dividers to separate words in sentences; however, Classical Greek and late Classical Latin both employed scriptio continua as the norm."@en . . . . . . "Scriptio continua"@in . . . . . . . . . . . . "61600"^^ . "Scriptio continua"@es . . . . . . "La scriptio continua (expression latine pour \u00AB \u00E9criture continue \u00BB), \u00E9galement nomm\u00E9e scriptura continua, est un type d'\u00E9criture ininterrompue utilis\u00E9 couramment dans la civilisation \u00E9trusque comme dans l'Antiquit\u00E9 gr\u00E9co-romaine."@fr . . . "Scriptio continua, termo latino para escrita cont\u00EDnua, conhecida tamb\u00E9m como scriptura continua ou scripta continua, \u00E9 um sistema de escrita sem espa\u00E7os ou entre as palavras ou senten\u00E7as. Esta forma geralmente tamb\u00E9m prescinde de pontua\u00E7\u00E3o, diacr\u00EDticos e distin\u00E7\u00E3o entre mai\u00FAsculas e min\u00FAsculas. No ocidente, as inscri\u00E7\u00F5es mais antigas do grego e do latim utilizavam divisores de palavras para separar palavras nas senten\u00E7as; Contudo, o grego cl\u00E1ssico e o latim cl\u00E1ssico tardio utilizavam a scriptio continua como norma."@pt . . . . . "Scriptio continua (\"Escritura continua\" en Lat\u00EDn) es un estilo de escritura en el que no se utilizan espacios para separar las palabras, adem\u00E1s de escribirse todo en may\u00FAsculas y sin signos de puntuaci\u00F3n. En occidente, desde los primeros textos griegos, hasta alrededor del 1000 d. C., los textos alfab\u00E9ticos fueron escritos sin separaci\u00F3n entre palabras, y en los primeros a\u00F1os en may\u00FAsculas. Todav\u00EDa en el idioma tailand\u00E9s, otros abugidas del sureste asi\u00E1tico, y en lenguajes que usan caracteres chinos (como el chino y el japon\u00E9s) no se separan las palabras en un texto (aunque a veces se separan las oraciones), ni existen min\u00FAsculas. El chino moderno difiere del antiguo en que al menos usa signos de puntuaci\u00F3n, aunque estos fueron tomados de occidente."@es . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Scriptio continua (en catal\u00E0 'escriptura cont\u00EDnua') \u00E9s un tipus d'escriptura sense pauses sint\u00E0ctiques ni m\u00E8triques, o siga, que no separa les diverses paraules mitjan\u00E7ant l'\u00FAs dels espais en blanc, no utilitza els signes de puntuaci\u00F3, ni tampoc diferencia entre maj\u00FAscules i min\u00FAscules. A Occident es va utilitzar majorit\u00E0riament en la redacci\u00F3 d'escrits a l'\u00C8poca Antiga tardana, sobretot a partir del segle III, per influ\u00E8ncia de l'escola grega i durant tota l'Alta Edat Mitjana. Aquest tipus d'escriptura dificultava la lectura dels textos, sobretot en veu baixa, ja que requeria una reflexi\u00F3 molt m\u00E9s gran per a poder desgranar el que tractava de comunicar l'escrit. Entre els segles VII i XII es va anar popularitzant per les diverses zones europees la introducci\u00F3 dels espais i la diferenciaci\u00F3 entre maj\u00FAscules i min\u00FAscules, abandonant-se progressivament l'\u00FAs de la scriptio continua. Diversos motius, a m\u00E9s de la major facilitat en la lectura, van promoure aquest fet, entre ells: \n* La proliferaci\u00F3 de l'\u00FAs del paper, en lloc del pergam\u00ED o el papir que eren molt m\u00E9s cars, va ajudar a fer que no es tractara d'utilitzar al m\u00E0xim tot l'espai disponible. \n* La influ\u00E8ncia de l'\u00E0rab, que s\u00ED que utilitzava els espais, en els escribes cristians. \n* La traducci\u00F3 de les obres llatines i gregues cl\u00E0ssiques, que van vindre tamb\u00E9 per mitj\u00E0 de l'\u00E0rab. Algunes lleng\u00FCes asi\u00E0tiques com el tailand\u00E8s, el balin\u00E8s\u2026 encara segueixen utilitzant avui en dia aquest model d'escriptura."@ca . . . . . . "Scriptio continua (en catal\u00E0 'escriptura cont\u00EDnua') \u00E9s un tipus d'escriptura sense pauses sint\u00E0ctiques ni m\u00E8triques, o siga, que no separa les diverses paraules mitjan\u00E7ant l'\u00FAs dels espais en blanc, no utilitza els signes de puntuaci\u00F3, ni tampoc diferencia entre maj\u00FAscules i min\u00FAscules. Algunes lleng\u00FCes asi\u00E0tiques com el tailand\u00E8s, el balin\u00E8s\u2026 encara segueixen utilitzant avui en dia aquest model d'escriptura."@ca . . "Scriptio continua"@ca . . . . "Scriptio continua (\"Escritura continua\" en Lat\u00EDn) es un estilo de escritura en el que no se utilizan espacios para separar las palabras, adem\u00E1s de escribirse todo en may\u00FAsculas y sin signos de puntuaci\u00F3n. En occidente, desde los primeros textos griegos, hasta alrededor del 1000 d. C., los textos alfab\u00E9ticos fueron escritos sin separaci\u00F3n entre palabras, y en los primeros a\u00F1os en may\u00FAsculas. Todav\u00EDa en el idioma tailand\u00E9s, otros abugidas del sureste asi\u00E1tico, y en lenguajes que usan caracteres chinos (como el chino y el japon\u00E9s) no se separan las palabras en un texto (aunque a veces se separan las oraciones), ni existen min\u00FAsculas. El chino moderno difiere del antiguo en que al menos usa signos de puntuaci\u00F3n, aunque estos fueron tomados de occidente. Antes del invento del codex (libro), los escritos griegos y latinos se hac\u00EDan en pergaminos. En la Roma cl\u00E1sica leer era devolver la voz al texto. El lector ya conoc\u00EDa el texto, usualmente de memoria, y el pergamino le serv\u00EDa como una ayuda. Leer era m\u00E1s parecido a interpretar una partitura que a la lectura actual de un texto.\u200B El sistema de lectura silenciosa m\u00E1s r\u00E1pida no era el est\u00E1ndar, aunque lentamente se fue imponiendo, haciendo necesaria la introducci\u00F3n de los signos de puntuaci\u00F3n.\u200B La separaci\u00F3n sistem\u00E1tica de las palabras en un texto fue introducida por copistas irlandeses alrededor del siglo VIII, aunque demor\u00F3 siglos en extenderse.\u200B Puede parecer que la dificultad extra de entregar al lector la tarea de distinguir las palabras e introducir la puntuaci\u00F3n al texto sea una actitud elitista (pues, en ning\u00FAn momento la poblaci\u00F3n letrada romana fue de m\u00E1s del 20%), orientada a dificultar el aprendizaje, pero aparentemente los lectores prefer\u00EDan el texto no marcado, pues frente a \u00E9l se demuestra la inteligencia del lector, al devolver al texto su significado original.\u200B Sin embargo, los romanos eran conscientes de que hab\u00EDa frases que pod\u00EDan ser interpretadas de maneras contradictorias, como INCULTOLOCO, que puede ser in culto loco (en lugar culto) o inculto loco (lugar inculto), y que no siempre pod\u00EDan ser diferenciadas por su contexto.\u200B En los tiempos modernos es com\u00FAn que los ni\u00F1os que aprenden a escribir lo hagan en scriptio continua. Lo normal es que la separaci\u00F3n de las palabras y los signos de puntuaci\u00F3n vayan apareciendo gradualmente. Primero se separan los nombres propios. Las preposiciones lo hacen bastante despu\u00E9s, encontr\u00E1ndose incluso a nivel universitario casos problem\u00E1ticos (como apesar por a pesar).\u200B"@es . "Scriptio continua"@fr . . . . . . "Scriptio continua, termo latino para escrita cont\u00EDnua, conhecida tamb\u00E9m como scriptura continua ou scripta continua, \u00E9 um sistema de escrita sem espa\u00E7os ou entre as palavras ou senten\u00E7as. Esta forma geralmente tamb\u00E9m prescinde de pontua\u00E7\u00E3o, diacr\u00EDticos e distin\u00E7\u00E3o entre mai\u00FAsculas e min\u00FAsculas. No ocidente, as inscri\u00E7\u00F5es mais antigas do grego e do latim utilizavam divisores de palavras para separar palavras nas senten\u00E7as; Contudo, o grego cl\u00E1ssico e o latim cl\u00E1ssico tardio utilizavam a scriptio continua como norma."@pt . . . . "Scriptio continua"@en . . . . "Scriptio continua dari bahasa Latin yang artinya \u201Cditulis secara berkesinambungan\u201D, adalah gaya penulisan naskah yang tidak memakai spasi atau pungtuasi lainnya. Naskah-naskah kuno dalam bahasa Latin dan bahasa Yunani yang ditulis menggunakan huruf kapital, ditulis secara berkesinambungan. Baru dengan munculnya huruf minuskul (huruf kecil) pemenggalan kata-kata dilaksanakan. Ada beberapa pakar yang menduga bahwa cara penulisan seperti ini dilakukan demi menghemat bahan perkamen yang mahal dan pemenggalan kata-kata baru dilakukan setelah kertas yang relatif lebih murah muncul. Namun argumentasi ini ditentang pakar lainnya karena prasasti-prasasti juga memakai prinsip scriptio continua. Sebuah contoh scriptio continua adalah kalimat Latin yang termasyhur berikut: \n* SENATVSPOPVLVSQVEROMANVS Apabila pemenggalan kata-kata dilaksanakan, dan digunakan pula huruf minuskul dan pembedaan antara huruf /v/ dan /u/, maka akan didapat kalimat: Senatus Populusque Romanus (\"Senat dan Rakyat Roma\", motto Kekaisaran Romawi). Dalam bahasa Jawa gaya penulisan seperti ini disebut sastra lampah. Dalam aksara Jawa (dan aksara-aksara Asia Tenggara) lainnya yang merupakan turunan aksara Brahmi, secara tradisional satu huruf dengan huruf lainnya dalam penulisan tidak dipisah. Bahkan batas-batas morfologis kata-kata sering menjadi kabur dan huruf terakhir kata-kata bisa memengaruhi huruf-huruf awal kata-kata selanjutnya (disebut hukum sandi). Ini merupakan ciri khas aksara Jawa yang merupakan sebuah abugida dan diwarisi dari sistem penulisan bahasa Sanskerta. Namun dalam naskah-naskah Nusantara yang memakai huruf Arab atau turunannya seperti huruf Jawi dan huruf Pegon, pemenggalan kata-kata dilakukan. Meski demikian kadang kala pengaruh hukum sandi masih tampak. Misalkan frasa bahasa Melayu \u201Cdi atas\u201D dalam huruf Jawi sering ditulis sebagai \u201Cd-y-a-t-s\u201D (\uFEAA \uFBFE\uFE8E\uFE98\uFEB2) atau transkripsinya adalah \u201Cdi yatas\u201D. Dalam huruf Hanzi yang digunakan untuk menulis bahasa Tionghoa seperti bahasa Mandarin dan sebagainya, diterapkan pula sistem penulisan gaya scriptio continua sehingga pembaca harus memenggal kata-kata sendiri. \n* \u5317\u4EAC\u5728\u4E2D\u56FD\u5317\u65B9\uFF1B\u5E7F\u5DDE\u5728\u4E2D\u56FD\u5357\u65B9\u3002 \n* \u5317\u4EAC \u5728 \u4E2D\u56FD \u5317\u65B9\uFF1B \u5E7F\u5DDE \u5728 \u4E2D\u56FD \u5357\u65B9\u3002 \n* B\u011Bij\u012Bng z\u00E0i Zh\u014Dnggu\u00F3 b\u011Bif\u0101ng; Gu\u01CEngzh\u014Du z\u00E0i Zh\u014Dnggu\u00F3 n\u00E1nf\u0101ng. \n* Beijing terletak di Tiongkok Utara; Guangzhou terletak di Tiongkok Selatan."@in . "Scriptio continua"@de . . "Scriptio continua dari bahasa Latin yang artinya \u201Cditulis secara berkesinambungan\u201D, adalah gaya penulisan naskah yang tidak memakai spasi atau pungtuasi lainnya. Naskah-naskah kuno dalam bahasa Latin dan bahasa Yunani yang ditulis menggunakan huruf kapital, ditulis secara berkesinambungan. Baru dengan munculnya huruf minuskul (huruf kecil) pemenggalan kata-kata dilaksanakan. Ada beberapa pakar yang menduga bahwa cara penulisan seperti ini dilakukan demi menghemat bahan perkamen yang mahal dan pemenggalan kata-kata baru dilakukan setelah kertas yang relatif lebih murah muncul. Namun argumentasi ini ditentang pakar lainnya karena prasasti-prasasti juga memakai prinsip scriptio continua."@in . . . . . . "La scriptio continua (expression latine pour \u00AB \u00E9criture continue \u00BB), \u00E9galement nomm\u00E9e scriptura continua, est un type d'\u00E9criture ininterrompue utilis\u00E9 couramment dans la civilisation \u00E9trusque comme dans l'Antiquit\u00E9 gr\u00E9co-romaine."@fr . . . . "Scriptio continua"@pt . . "1117190895"^^ . . . . . . . "La scriptio continua (in latino, \"scrittura continua\") \u00E8 stata la pratica scrittoria universalmente utilizzata nell'antichit\u00E0 dai popoli con scrittura alfabetica."@it . "La scriptio continua (in latino, \"scrittura continua\") \u00E8 stata la pratica scrittoria universalmente utilizzata nell'antichit\u00E0 dai popoli con scrittura alfabetica."@it . "Scriptio continua oder scriptura continua ist die lateinische Bezeichnung f\u00FCr eine Schreibweise ohne Worttrennung. Die Buchstaben der W\u00F6rter folgen ohne Spatien, Satzzeichen oder Gro\u00DFbuchstaben am Wortanfang aufeinander. Der Begriff wird vor allem auf griechische und lateinische Manuskripte und Inschriften angewandt. Die Worttrennung, die das Lesen so erleichtert, wurde erst im Mittelalter eingef\u00FChrt. Auch die chinesische Schrift kennt keine Abst\u00E4nde zwischen den einzelnen W\u00F6rtern."@de . . . "18016"^^ . . . . . . . . . . . . . . .