. . . "Charles Dieupart (Fran\u00E7ois) (* um 1667; \u2020 um 1740 in London) war ein franz\u00F6sischer Violinist, Cembalist und Komponist."@de . "Charles DIEUPART (Fran\u00E7ois) (n. proksimume 1667; m. proksimume 1740 en Londono) estis franca violonisto, klavicenisto kaj komponisto."@eo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Charles Dieupart (Fran\u00E7ois) (* um 1667; \u2020 um 1740 in London) war ein franz\u00F6sischer Violinist, Cembalist und Komponist."@de . . . . "Charles [Fran\u00E7ois] Dieupart (circa 1670 (na 1667) - circa 1740) was een Frans componist, klavecinist en violist die musiceerde en componeerde in de traditie van de barokmuziek. In oude Engelse literatuur - hij woonde een groot deel van zijn volwassen leven in Engeland - wordt hij meestal Charles Dieupart genoemd. Het is mogelijk dat zijn werkelijke naam Fran\u00E7ois Dieupart luidde."@nl . "Charles Dieupart (1676 - 1751) was a French harpsichordist, violinist, and composer. Although he was known as Charles to his contemporaries according to some biographers, his real name was actually Fran\u00E7ois. He was most probably born in Paris, but spent much of his life in London, where he settled sometime after 1702/1703. A prominent member of the Drury Lane musical establishment, Dieupart was active both as composer and performer and actively participated in the musical life of the city. However, after about 1712 he earned his income mostly by teaching, and in his later years lived in poverty. He is best remembered today for a collection of six harpsichord suites which influenced Johann Sebastian Bach's English Suites."@en . . . . . . . . . . . . . . . "20792632"^^ . . . . . "Charles Dieupart"@de . . . . . . . . . . . . . "Charles DIEUPART (Fran\u00E7ois) (n. proksimume 1667; m. proksimume 1740 en Londono) estis franca violonisto, klavicenisto kaj komponisto."@eo . . . . . . "1095344713"^^ . . . "Charles Dieupart"@es . "Charles Dieupart, o Fran\u00E7ois (Par\u00EDs, 1667 - Londres, 1740) fou un clavecinista i violinista franc\u00E8s del temps del barroc. H\u00E0bil concertista de piano i viol\u00ED. Es trasllad\u00E0 a Anglaterra el 1707, on en companyia de Haym i treballa per aclimatar l'\u00F2pera italiana en Anglaterra. Ensems desenvolup\u00E0 la part de piano en l'acompanyament de les \u00F2peres , Camilla, , Demetrius i la titulada Rinaldo, d'Handel. Mor\u00ED a Londres pels voltants del 1740, en un estat proper a la indig\u00E8ncia."@ca . . "Charles Dieupart"@fr . "Charles Dieupart"@eo . . . . . . . . "Charles Dieupart (1676 - 1751) was a French harpsichordist, violinist, and composer. Although he was known as Charles to his contemporaries according to some biographers, his real name was actually Fran\u00E7ois. He was most probably born in Paris, but spent much of his life in London, where he settled sometime after 1702/1703. A prominent member of the Drury Lane musical establishment, Dieupart was active both as composer and performer and actively participated in the musical life of the city. However, after about 1712 he earned his income mostly by teaching, and in his later years lived in poverty. He is best remembered today for a collection of six harpsichord suites which influenced Johann Sebastian Bach's English Suites."@en . . "Charles Dieupart, o Fran\u00E7ois (Par\u00EDs, 1667 - Londres, 1740) fou un clavecinista i violinista franc\u00E8s del temps del barroc. H\u00E0bil concertista de piano i viol\u00ED. Es trasllad\u00E0 a Anglaterra el 1707, on en companyia de Haym i treballa per aclimatar l'\u00F2pera italiana en Anglaterra. Ensems desenvolup\u00E0 la part de piano en l'acompanyament de les \u00F2peres , Camilla, , Demetrius i la titulada Rinaldo, d'Handel. Mor\u00ED a Londres pels voltants del 1740, en un estat proper a la indig\u00E8ncia. Deix\u00E0 escrites les obres: Six suites de clavecins, divis\u00E9es en ouvertures, allemandes, courantes, sarabandes, etc.,, compos\u00E9es et mises en concert pour un et une th\u00E9te, avec base de viole et un archibuths (Londres, sense data), i Walter cita una obra d'aquest m\u00FAsic editada per Roger, d'Amsterdam, amb el t\u00EDtol de Six ouvertures pour clavecin, avec violon et basse continue."@ca . . . . . "Charles Dieupart"@nl . "Fran\u00E7ois Dieupart est un musicien (claveciniste et violoniste) fran\u00E7ais, n\u00E9 \u00E0 Paris le 10 ao\u00FBt 1676 et mort \u00E0 Saint-Germain-sur-\u00C9cole (Seine-et-Marne) le 26 janvier 1751."@fr . . . . . . "6171"^^ . . . . . . "Charles (o Fran\u00E7ois) Dieupart fue un m\u00FAsico (clavecinista y violinista) de origen franc\u00E9s, nacido probablemente en Par\u00EDs hacia 1667 y muerto en Londres hacia 1740."@es . . "Charles Dieupart"@en . "Charles [Fran\u00E7ois] Dieupart (circa 1670 (na 1667) - circa 1740) was een Frans componist, klavecinist en violist die musiceerde en componeerde in de traditie van de barokmuziek. In oude Engelse literatuur - hij woonde een groot deel van zijn volwassen leven in Engeland - wordt hij meestal Charles Dieupart genoemd. Het is mogelijk dat zijn werkelijke naam Fran\u00E7ois Dieupart luidde. De eerste keer dat zijn naam opduikt is in 1695, in een belastingaangifte waarin hij klavecimbel- en orgeldocent wordt genoemd. Vanaf omstreeks 1700 verbleef hij in Engeland, mogelijk als gevolg van een ontmoeting met Elizabeth, gravin van Sandwich (dochter van John Wilmot, graaf van Rochester, en schoondochter van Edward Montagu). Dieupart droeg aan haar de zes klavecimbelsuites op (uitgegeven in Amsterdam in 1701/1702). Hij schreef ook sonates, liederen en muziek voor symfonieorkest. Zijn werk werd gewaardeerd door de componisten Johann Sebastian Bach en Johann Gottfried Walther."@nl . . . . . . . . . . . . . . . . "Fran\u00E7ois Dieupart est un musicien (claveciniste et violoniste) fran\u00E7ais, n\u00E9 \u00E0 Paris le 10 ao\u00FBt 1676 et mort \u00E0 Saint-Germain-sur-\u00C9cole (Seine-et-Marne) le 26 janvier 1751."@fr . "Charles Dieupart"@ca . . . . . . "Charles (o Fran\u00E7ois) Dieupart fue un m\u00FAsico (clavecinista y violinista) de origen franc\u00E9s, nacido probablemente en Par\u00EDs hacia 1667 y muerto en Londres hacia 1740."@es . . . .