| rdfs:comment
| - La flauta de sauce , también conocida como flauta cetrina,(en noruego, seljefløyte, en sueco, sälgflöjt o sälgpipa, en finés, pitkähuilu o pajupilli) es una flauta tradicional nórdica , o silbato, que consiste de un tubo simple con una lengüeta transversal y sin agujeros para los dedos. La boquilla por lo general es un tapón ranurado introducido en un extremo del tubo, y cortando en el tubo una abertura longitudinal a corta distancia del tapón. (es)
- Sälgflöjten är en flöjt som ursprungligen tillverkades av en gren av sälg under savningen. Flöjten är en så kallad övertonsflöjt eller flageolettflöjt. Flöjten är vanligtvis ett mellan 40 och 80 centimeter långt rör utan fingerhål. Luft blåses in i ett hål på sidan av flöjten som hålls som en tvärflöjt. Genom att utnyttja övertoner enligt de två som skapas då man antingen täcker eller inte täcker änden på flöjten kan ett ganska stort antal toner spelas. Numera tillverkas sälgflöjter av allehanda material såsom exempelvis PVC-rör. (sv)
- Seljefløyte (norwegisch, „Weidenflöte“), auch Seljeflöte, ist im engeren Sinn eine lange, seitlich angeblasene Kernspaltflöte aus Weidenrinde oder Kunststoff ohne Fingerlöcher, die in der norwegischen Volksmusik gespielt wird. Entsprechende Flöten sind in Schweden als sälgflöjt und in Finnland als pitkähuilu („lange Flöte“) bekannt. Nach einer heute kaum noch vertretenen Hypothese aus den 1920er Jahren soll die Naturtonreihe der zu den Obertonflöten gehörenden seljefløyte die melodische Struktur der norwegischen Volksmusik geprägt haben. (de)
- The willow flute, also known as sallow flute (Norwegian: seljefløyte, Swedish: sälgflöjt or sälgpipa, Finnish: pitkähuilu or pajupilli, Latvian: kārkla stabule, Lithuanian: švilpynė), is a Nordic folk flute, or whistle, consisting of a simple tube with a transverse fipple mouthpiece and no finger holes. The mouthpiece is typically constructed by inserting a grooved plug into one end of the tube, and cutting an edged opening in the tube a short distance away from the plug. (en)
- Een wilgenfluit (Noors: seljefløyte, Zweeds: sälgflöjt of sälgpipa, Fins: pitkähuilu of pajupilli, Lets: kārkla stabule, Litouws: švilpynė) is een Noordse fluit die bestaat uit een enkele klankbuis met een labium als mondstuk, en zonder vingergaten. Traditioneel worden wilgenfluiten gemaakt uit de groene takken van wilgenhout, dus kunnen ze enkel tijdens de lente gemaakt worden. Als het hout uitdroogt, is de fluit niet meer bespeelbaar. Moderne wilgenfluiten worden meestal gemaakt uit plastic (vaak pvc-buizen). (nl)
|
| has abstract
| - Seljefløyte (norwegisch, „Weidenflöte“), auch Seljeflöte, ist im engeren Sinn eine lange, seitlich angeblasene Kernspaltflöte aus Weidenrinde oder Kunststoff ohne Fingerlöcher, die in der norwegischen Volksmusik gespielt wird. Entsprechende Flöten sind in Schweden als sälgflöjt und in Finnland als pitkähuilu („lange Flöte“) bekannt. Nach einer heute kaum noch vertretenen Hypothese aus den 1920er Jahren soll die Naturtonreihe der zu den Obertonflöten gehörenden seljefløyte die melodische Struktur der norwegischen Volksmusik geprägt haben. Darüber hinaus steht seljefløyte in Norwegen wie sälgpipa in Schweden und pajupilli in Finnland für kurze, längsgeblasene Weidenflöten oder -pfeifen, die im Frühjahr aus Baumrinde meist als Kinderspielzeug hergestellt werden. (de)
- La flauta de sauce , también conocida como flauta cetrina,(en noruego, seljefløyte, en sueco, sälgflöjt o sälgpipa, en finés, pitkähuilu o pajupilli) es una flauta tradicional nórdica , o silbato, que consiste de un tubo simple con una lengüeta transversal y sin agujeros para los dedos. La boquilla por lo general es un tapón ranurado introducido en un extremo del tubo, y cortando en el tubo una abertura longitudinal a corta distancia del tapón. (es)
- The willow flute, also known as sallow flute (Norwegian: seljefløyte, Swedish: sälgflöjt or sälgpipa, Finnish: pitkähuilu or pajupilli, Latvian: kārkla stabule, Lithuanian: švilpynė), is a Nordic folk flute, or whistle, consisting of a simple tube with a transverse fipple mouthpiece and no finger holes. The mouthpiece is typically constructed by inserting a grooved plug into one end of the tube, and cutting an edged opening in the tube a short distance away from the plug. Similar but not identical instruments were made by peasants in Poland, usually using a different method described in sources as "kręcenie" (that nowadays means literally "rolling", at that time possibly also "drilling-gouging"), "ukręcanie", "ulinianie" (nowadays literally meaning: "making moulted"). Such instruments are mentioned in folk poems or songs. The willow flute is a type of overtone flute. It is played by varying the force of the air blown into the mouthpiece, with the end of the tube being covered by the finger or left open. The tones produced are based on the harmonic series. Playing the instrument with the end of the tube covered produces one fundamental and its overtones, playing it with the end of the tube left open produces another fundamental and series of overtones. Willow flutes cannot play an equal tempered scale. Modern willow flutes are typically made of plastic (PVC tubing is often used), but the original willow flutes were made from sections of bark cut from green willow branches. Willow flutes could only be made this way during the spring, and became unplayable when the bark dried out. Noted modern willow flute artists include the group Hedningarna and Anders Norudde of Sweden. Other Nordic groups that use the Seljefløyte in traditional arrangements include Eivind Groven, Steinar Ofsdal, Lillebjørn Nilsen, Groupa, Bask, Ruumen, Ojajärvi Blom Ojajärvi and Tapani Varis Collective. There is also a Karelian variant of the willow flute that is made in Finnish Karelia and the Russian Republic of Karelia. It is made the same way as the willow flute, but instead of willow bark, it is made out of birch bark. The Karelian Folk Music Ensemble, based out of Petrozavodsk in Russian Karelia, uses this instrument in their music. (en)
- Een wilgenfluit (Noors: seljefløyte, Zweeds: sälgflöjt of sälgpipa, Fins: pitkähuilu of pajupilli, Lets: kārkla stabule, Litouws: švilpynė) is een Noordse fluit die bestaat uit een enkele klankbuis met een labium als mondstuk, en zonder vingergaten. Traditioneel worden wilgenfluiten gemaakt uit de groene takken van wilgenhout, dus kunnen ze enkel tijdens de lente gemaakt worden. Als het hout uitdroogt, is de fluit niet meer bespeelbaar. Moderne wilgenfluiten worden meestal gemaakt uit plastic (vaak pvc-buizen). De wilgenfluit is een soort van boventoonfluit. Er zijn geen vingergaten, om van toonhoogte te veranderen, moet men harder of zachter blazen, en het einde van de klankbuis met een vinger openen of sluiten. De noten die hierdoor gevormd worden zijn gebaseerd op de harmonische boventoonreeks. Met een open klankbuis is er één grondtoon en zijn boventonen, met een gesloten klankbuis is er een andere grondtoon met andere boventonen. Op een wilgenfluit kan men dus geen gelijkzwevende stemming spelen. De wilgenfluit wordt onder andere gespeeld in de Zweedse folkgroepen Hedningarna en Groupa. (nl)
- Sälgflöjten är en flöjt som ursprungligen tillverkades av en gren av sälg under savningen. Flöjten är en så kallad övertonsflöjt eller flageolettflöjt. Flöjten är vanligtvis ett mellan 40 och 80 centimeter långt rör utan fingerhål. Luft blåses in i ett hål på sidan av flöjten som hålls som en tvärflöjt. Genom att utnyttja övertoner enligt de två som skapas då man antingen täcker eller inte täcker änden på flöjten kan ett ganska stort antal toner spelas. Numera tillverkas sälgflöjter av allehanda material såsom exempelvis PVC-rör. (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
