| rdfs:comment
| - William Collins (25. prosince 1721, Chichester, Sussex – 12. června 1759, tamtéž) byl anglický preromantický básník. (cs)
- William Collins (* 25. Dezember 1721 in Chichester, England; † 12. Juni 1759 ebenda) war ein britischer Dichter. (de)
- William Collins (Chichester, Sussex, Ingalaterra, 1721eko abenduaren 25a - 1759ko ekainaren 12a) ingeles olerkaria izan zen. (eu)
- William Collins (Chichester, 1721 – 1759) è stato un poeta britannico. Compose le (1745), in seguito intitolate Eloghe orientali, ma è nelle Odi (Odes, 1747) che manifestò in particolar modo l'originale sensibilità della sua poetica, che in seguito gli procurò il favore e l'attenzione da parte dei poeti romantici. Le sue liriche più famose sono Alla sera (Ode to evening) e Sulle superstizioni popolari negli Highlands di Scozia (Ode on the popular superstitions of the Highlands of Scotland). Oggi è ritenuto, insieme al poeta Thomas Gray, un precursore del movimento romantico. (it)
- William Collins (25 December 1721 – 12 June 1759) was an English poet. Second in influence only to Thomas Gray, he was an important poet of the middle decades of the 18th century. His lyrical odes mark a progression from the Augustan poetry of Alexander Pope's generation and towards the imaginative ideal of the Romantic era. (en)
- William Collins, född 21 december 1721, död 12 juni 1759, var en brittisk poet. Collins levde ett stormigt liv och var under sina senare år psykiskt sjuk. Hans poesi, varibland märks diktsamlingen Odes (1747), var starkt influerad av John Milton, och består främst av högstämda oden, ofta med fri metrisk byggnad. Bland hans dikter märks The passions och To evening. Han har tillsammans med Thomas Gray setts som de mest betydande poeterna under brittisk klassicism. Collins samlade verk utgavs 1898. (sv)
- William Collins (Chichester, 25 de diciembre de 1721 – Chichester, 12 de junio de 1759) es un poeta inglés, uno de los poetas de cementerio. Nacido en Chichester, West Sussex, estudió en el Winchester College y en la Universidad de Oxford. Se trasladó a Londres en los cuarenta del siglo XVIII. Vivió en un estado próximo a la miseria, perdida la razón en sus últimos años, que pasó en Chichester. Murió en un manicomio. (es)
- William Collins, né le 25 décembre 1721 à Chichester et mort le 12 juin 1759 dans la même ville, est un poète anglais. Il débuta par des poésies qui ne reçurent pas d'abord du public l'accueil qu'elles méritaient, vécut dans un état voisin de la misère, et perdit la raison dans ses dernières années. En 1754, il fut placé quelque temps dans une maison d'aliénés à Chelsea, puis fut hébergé par une de ses sœurs à Chichester. Sa mort, comme son œuvre, passa inaperçue. C'est seulement en 1765 que (en) édita ses poèmes et les fit connaître au public. (fr)
- William Collins (Chichester, 25 december 1721 – aldaar, 12 juni 1759) was een Engels dichter. Samen met dichters als Thomas Gray en James Thomson gaf hij een aanzet tot het ontstaan van de Romantiek in de Engelse literatuur aan het begin van de 19e eeuw. Hun poëzie keerde zich af van de verstarde vormen van onder meer Alexander Pope uit de voorafgaande periode, die wel bekendstaat als de Neoklassieke periode, de 'Augustan Age' of de 'Age of Reason'. Collins wordt ook gerekend tot de Graveyard poets. (nl)
- William Collins (ur. 25 grudnia 1721 w Chichesterze, zm. 12 czerwca 1759 tamże) – drugi, po Thomasie Grayu, ważny angielski poeta tworzący w połowie XVIII wieku. Urodził się w Chichesterze w południowej Anglii. Miał dwie siostry: Anny i Elizabeth, która odziedziczyła imię po matce. Jego ojciec był kapelusznikiem. Rozpoczął naukę w szkole w Chichesterze, potem uczył się od 1733 w szkole w Winchesterze i studiował w Queen's College (1740-1743) i Magdalene College (1741-1743) w Oxfordzie. Po ukończeniu szkoły przeniósł się do Londynu (1744), by tam spróbować swoich sił jako poeta. (pl)
- Уильям Коллинз (25 декабря 1721 — 12 июня 1759) — английский поэт XVIII века. Родился в Чичестере в семье бывшего мэра города, учился в Винчестере и затем в колледже Магдалины в Оксфорде. Ещё мальчиком Коллинз написал две поэмы: «The Royal Nuptials» и «The Battle of the Schoolbooks», не дошедшие до нас, а в 17 лет — «The Persian Eclogues», имевшие большой успех. Этот сборник несколько напоминает «Les Orientales» Гюго; некоторые из отдельных эклог (в особенности вторая) читаются и теперь с удовольствием. В 1743 году Коллинз окончил университет и издал свою вторую поэму: «Epistle to Sir Thomas Hanmer», в героических стансах. Затем он жил в Лондоне без определённого дела, брался, под влиянием доктора Джонсона и других, за писание «History of the Revival of Learning», за перевод Аристотеля, но (ru)
|
_Blue_Plaque.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)