| rdfs:comment
| - Jako temné hodinky (tenebrae) se označovaly (zásadně v jednom celku slavené) matutinum a laudy ve dnech od Zeleného čtvrtka do Bílé soboty. Oficium ve dnech Velikonočního tridua mělo celou řadu zvláštností, které se právě v temných hodinkách koncentrovaly. Liturgická reforma Druhého vatikánského koncilu drtivou většinu těchto zvláštností odstranila, takže v pokoncilní liturgii hodin již temné hodinky v pravém slova smyslu neexistují. Po druhém vatikánském koncilu jsou užívány zejména katolickými tradicionalisty zejména těch žijících v řeholních společenstvích. (cs)
- Karmette, auch Trauermette, älter auch Tenebrae, ist die Bezeichnung der Matutin des kirchlichen Stundengebets an den drei Kartagen Gründonnerstag, Karfreitag und Karsamstag. (de)
- L'Office des Ténèbres est le nom donné dans le rite romain, avant la réforme de Pie XII en 1955, aux matines et aux laudes des trois derniers jours de la Semaine sainte (jeudi, vendredi, samedi), qui selon la coutume de cette période, étaient anticipées le soir précédent. L'office devait « commencer de manière à finir après le coucher du soleil», d'où le nom de « Ténèbres ». (fr)
- Tenebrae (лат. темнота, потёмки, мрак), Тёмная утреня, у католиков — метафорическое обозначение трёх утренних служб оффиция Страстной седмицы: Великого Четверга, Великой Пятницы и Великой Субботы. (ru)
- Se llamaba Oficio de tinieblas a la ceremonia litúrgica católica, posteriormente adoptada por otras confesiones cristianas, que se celebraba en los tres días previos a la Pascua (es decir, Miércoles, Jueves y Viernes Santos) al caer la tarde.Era el oficio ordinario de la Liturgia de las Horas, según el antiguo breviario romano, que la iglesia llama los nocturnos o maitines, que en otro tiempo se cantaban a medianoche o muy de madrugada, como sigue practicándose por varias órdenes religiosas. Durante la Semana Santa, para no interferir en los oficios y ceremonias propios de ésta, estos rezos se anticipaban a la víspera por la tarde.El oficio debía empezar de tal manera que terminara después de la puesta del sol, de allí el nombre de "tinieblas." (es)
- Tinieblak (latinez: tenebrae terminotik, "iluntasuna") edo teniolak Mendebaldeko Kristautasunean Aste Santuan ospatu ohi den ofizio edo meza merezi bat dira, zeinean elizako argiztapen bakarra argimutil batean jarritako kandela batzuk diren, eta salmoak irakurri ahala, banan-banan kandela horiek itzaltzen doaz, eta eliza iluntasun osoan geratzen denean, matraka edo durrunba zaratatsu batekin amaitzen da erritua. Ohikoena Tinieblak Aste Santuaren azken hiru egunen (Ostegun Santua, Ostiral Santua eta Larunbat Santua) bezperako iluntze edo gauean. (eu)
- Tenebrae (/ˈtɛnəbreɪ, -bri/—Latin for "darkness") is a religious service of Western Christianity held during the three days preceding Easter Day, and characterized by gradual extinguishing of candles, and by a "strepitus" or "loud noise" taking place in total darkness near the end of the service. Tenebrae liturgical celebrations of this kind now exist in the Catholic Church's Latin liturgical rites, Anglicanism, Methodism, Reformed churches and Western Rite Orthodoxy. (en)
- L'Ufficio delle Tenebre o semplicemente le Tenebre (latino: Tenebrae) è un ufficio liturgico della Chiesa cattolica, successivamente mutuato da altre confessioni cristiane, che si recita nei tre giorni che precedono la Pasqua ed è caratterizzato dallo spegnimento di quindici candele poste su una saettia, uno speciale candelabro di forma triangolare, e da un "terremoto" o "strepitus", un momento alla fine dell'ufficio in cui nella totale oscurità si battono i banchi con i libri o con le mani, producendo appunto uno strepito. (it)
- Ciemna jutrznia (łac. Tenebrae lub Officium tenebrarum) – nabożeństwo liturgiczne, odprawiane przed świtem w Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielką Sobotę, lub wieczorem dnia poprzedniego. Odprawiana jest w niektórych kościołach do dzisiejszych czasów. Podczas niej ustawia się świecznik z 15 świecami (zwany triangułem) oraz zapala sześć świec na ołtarzu. W trakcie obrzędu świece zostają stopniowo wygaszone (jedna po każdym psalmie). Nie zostanie wygaszona ostatnia najwyższa świeca, która pozostaje płonąca, tzw. świeca Chrystusowa. Świece ołtarzowe gasi się na przemian co drugi wers Kantyku Zachariasza (łac. Benedictus). Podczas antyfony po Kantyku Zachariasza ostatnią świecę z triangułu chowa się za ołtarzem po stronie Lekcji. W kościele zapada ciemność, skąd pochodzi nazwa nabożeństwa. P (pl)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)