| rdfs:comment
| - La recusación es dentro del derecho procesal, una forma de apartamiento de un juez de un proceso, cuando una parte considera que su imparcialidad se encuentra en duda. Es un acto procesal por el cual se impugna legítimamente su actuación y responde como mecanismo para garantizar la imparcialidad e independencia de los jueces en la correcta administración de justicia. Se encuentra relacionado con el derecho a la defensa en juicio y el principio acusatorio. (es)
- En droit judiciaire privé, la récusation est la décision d'un juge de cesser d'instruire une affaire lorsqu'il considère qu'une des parties a de sérieux motifs de douter de son impartialité ou bien lorsqu'une des parties lui fait une demande en ce sens. (fr)
- In legal terms, the right of substitution is a statutory right of all parties except the state. It is the right to change the presiding court official with or without cause. Judges are usually given cases randomly within a jurisdiction (unless there is only one judge in a jurisdiction, in which case they receive all cases). The right of substitution does not give a litigant the right to choose a judge, just the random selection of another judge in the jurisdiction. If the right is exercised in a jurisdiction with one judge usually a judge from a neighboring jurisdiction will take the case, although on occasion a Reserve Judge or Commissioner may be used. (en)
- La ricusazione è un istituto di diritto processuale, sia civile che penale. Trattasi di una dichiarazione mediante la quale una parte chiede la sostituzione di un giudice in un determinato processo per una situazione prevista dalla legge. La ricusazione è una facoltà (mentre l'astensione è un obbligo) concessa alla parte quando il giudice non appaia credibile nell'esercizio della sua funzione giurisdizionale poiché è minacciata la garanzia di imparzialità e terzietà del giudizio. (it)
- Субституція — повернення (або заміна) майна, яке було ушкодженно чи знищено, подібними та рівноцінними речами (предметами), але у випадку, коли не можливо здійснити реституцію. (uk)
- En l'àmbit del dret i de l'administració, la recusació és la facultat de sol·licitar que un determinat funcionari s'abstingui d'intervenir en un procediment, basada en l'existència d'un possible interès personal del funcionari en l'afer o en les seves relacions amb els interessats. És una implicació del deure d'abstenció: un jutge o funcionari que és conscient d'un conflicte d'interessos, s'ha de retirar d'un expedient o plet, si no ho fa, les altres parts poden demanar-ne la recusació. Si la majoria dels motius són fàcils per demostrar, el motiu «amistat íntima o enemistat manifesta» és subjecte d'interpretació. Un no-respecte del deure d'abstenció pot ser una motiu d'anul·lació de la decisió per una instància superior. (ca)
- Wraking is een procedure bij de rechtbank, die bedoeld is om de objectiviteit van een rechter te beoordelen. Het is daarmee een middel ter verzekering van de en van de rechter. Iemand die partij is in een rechtszaak, moet ervan op aan kunnen dat de rechter in die zaak onpartijdig is. Een rechter moet objectief kunnen oordelen. Als er redenen zijn om aan te nemen dat een rechter vooringenomen is, kan degene die daar nadeel van denkt te kunnen ondervinden die rechter wraken. Zo nodig kan daarmee de rechter worden vervangen. Dit is mede ter voorkoming van belangenverstrengeling. (nl)
- Субститу́ция (от позднелат. substitutio, от лат. substitutuo — «ставлю, назначаю вместо») — завещательное распоряжение, по которому рядом с главным назначенным наследником устанавливается другой, его заместитель (субститут), на случай смерти, нежелания вступить в наследство, недействительности назначения, недостойности наследника и т. д. (ru)
|
| has abstract
| - En l'àmbit del dret i de l'administració, la recusació és la facultat de sol·licitar que un determinat funcionari s'abstingui d'intervenir en un procediment, basada en l'existència d'un possible interès personal del funcionari en l'afer o en les seves relacions amb els interessats. És una implicació del deure d'abstenció: un jutge o funcionari que és conscient d'un conflicte d'interessos, s'ha de retirar d'un expedient o plet, si no ho fa, les altres parts poden demanar-ne la recusació. Si la majoria dels motius són fàcils per demostrar, el motiu «amistat íntima o enemistat manifesta» és subjecte d'interpretació. Un no-respecte del deure d'abstenció pot ser una motiu d'anul·lació de la decisió per una instància superior. Segons la llei de l'estat espanyol, els motius d'abstenció o de recusació són: (ca)
- La recusación es dentro del derecho procesal, una forma de apartamiento de un juez de un proceso, cuando una parte considera que su imparcialidad se encuentra en duda. Es un acto procesal por el cual se impugna legítimamente su actuación y responde como mecanismo para garantizar la imparcialidad e independencia de los jueces en la correcta administración de justicia. Se encuentra relacionado con el derecho a la defensa en juicio y el principio acusatorio. (es)
- En droit judiciaire privé, la récusation est la décision d'un juge de cesser d'instruire une affaire lorsqu'il considère qu'une des parties a de sérieux motifs de douter de son impartialité ou bien lorsqu'une des parties lui fait une demande en ce sens. (fr)
- In legal terms, the right of substitution is a statutory right of all parties except the state. It is the right to change the presiding court official with or without cause. Judges are usually given cases randomly within a jurisdiction (unless there is only one judge in a jurisdiction, in which case they receive all cases). The right of substitution does not give a litigant the right to choose a judge, just the random selection of another judge in the jurisdiction. If the right is exercised in a jurisdiction with one judge usually a judge from a neighboring jurisdiction will take the case, although on occasion a Reserve Judge or Commissioner may be used. (en)
- La ricusazione è un istituto di diritto processuale, sia civile che penale. Trattasi di una dichiarazione mediante la quale una parte chiede la sostituzione di un giudice in un determinato processo per una situazione prevista dalla legge. La ricusazione è una facoltà (mentre l'astensione è un obbligo) concessa alla parte quando il giudice non appaia credibile nell'esercizio della sua funzione giurisdizionale poiché è minacciata la garanzia di imparzialità e terzietà del giudizio. (it)
- Wraking is een procedure bij de rechtbank, die bedoeld is om de objectiviteit van een rechter te beoordelen. Het is daarmee een middel ter verzekering van de en van de rechter. Iemand die partij is in een rechtszaak, moet ervan op aan kunnen dat de rechter in die zaak onpartijdig is. Een rechter moet objectief kunnen oordelen. Als er redenen zijn om aan te nemen dat een rechter vooringenomen is, kan degene die daar nadeel van denkt te kunnen ondervinden die rechter wraken. Zo nodig kan daarmee de rechter worden vervangen. Dit is mede ter voorkoming van belangenverstrengeling. Er is sprake van behandeling van een zaak door een rechter, zodra deze zich met een zaak bezighoudt en dit voor partijen kenbaar is. Ook een rolrechter is een dergelijke rechter. In België kent men juryrechtspraak. Ook juryleden kunnen gewraakt worden. (nl)
- Субституція — повернення (або заміна) майна, яке було ушкодженно чи знищено, подібними та рівноцінними речами (предметами), але у випадку, коли не можливо здійснити реституцію. (uk)
- Субститу́ция (от позднелат. substitutio, от лат. substitutuo — «ставлю, назначаю вместо») — завещательное распоряжение, по которому рядом с главным назначенным наследником устанавливается другой, его заместитель (субститут), на случай смерти, нежелания вступить в наследство, недействительности назначения, недостойности наследника и т. д. В римском праве выделялись вульгарная субституция, при которой наследником мог быть кто угодно, пупилярная субституция, при которой отец, назначавший в завещании наследником своего сына, мог назначить субститута к сыну на случай его смерти, хотя и после завещателя, но до совершеннолетия, и квазипупилярная субституция, при которой восходящий родственник назначал субститута к своему нисходящему, получавшему обязательную часть наследства и впавшему в душевное расстройство, на случай, если он умрёт до излечения от болезни. Существовала также фидеикомиссарная субституция — такое завещательное распоряжение, которым назначался последовательный ряд наследников, вступавших в наследство один после другого, то есть после смерти предыдущего или оставления им наследственного владения. Она сделалась очень распространенною, начиная с Средних веков, в Западной Европе, где ею стали пользоваться главным образом в интересах сохранения семейного имущества в роде из поколения в поколение; из неё возникли так называемые заповедные имения. Действующий Гражданский кодекс Российской Федерации допускает субституцию. В соответствии со статьёй 1121 ГК РФ завещатель вправе указать в завещании, кроме основного, другого наследника (подназначить наследника) на случай если основной наследник умрёт до открытия наследства или одновременно с завещателем, или после открытия наследства, не успев его принять, если назначенный в завещании наследник или наследник завещателя по закону не примет наследство по другим причинам, если он откажется от наследства, если он не будет иметь право наследовать, если он будет отстранён от наследования как недостойный. Наследники, указанные в завещании первыми, являются основными, подназначенные наследники — дополнительными (запасными). (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)