| rdfs:comment
| - Der Löschfunkensender, auch Tonfunkensender genannt, war eine Weiterentwicklung des Knallfunkensenders und diente wie dieser zur Übermittlung von Morsesignalen in der drahtlosen Telegrafie. Er wurde 1905 von Max Wien entwickelt und fand in der Anfangszeit der Funktelegrafie, insbesondere im Seefunkverkehr, weite Verbreitung. So war es auch dieser Sendertypus, der 1909 sowohl den ersten FT-Notruf überhaupt als auch 1912 das in die Geschichte eingegangene SOS-Zeichen der RMS Titanic übermittelte. (de)
- Un émetteur à étincelles désigné aussi comme émetteur à ondes amorties est un dispositif destiné à produire des ondes électromagnétiques amorties de classe B composées de séries successives d'oscillations dont l'amplitude, après avoir atteint un maximum, diminue graduellement, les trains d'ondes étant manipulés suivant un code télégraphique par fréquences radioélectriques. Dès 1887 ces appareils ont servi d'émetteurs pour la plupart des transmissions en télégraphie sans fil ainsi qu'aux toutes premières démonstrations de transmission hertzienne. Le procédé est à présent abandonné en faveur des ondes entretenues. (fr)
- 火花送信機（ひばなそうしんき）あるいは火花式送信機は、かつて無線通信に用いられた、間隙を設けた電極間に高電圧を印加して、火花放電による電波を発生させる装置である。大きくは普通火花間隙（Ordinary spark gap）、瞬滅火花間隙（Quenched spark gap）、回転火花間隙（Rotary spark gap）による三方式の火花送信機に分類される。 (ja)
- Emissor de faísca (ou transmissor de faísca) foi um dispositivo eléctrico utilizado nos primeiros tempos de desenvolvimento da radiotelegrafia para produzir ondas electromagnéticas de radiofrequência a partir de uma faísca gerada por uma descarga elétrica de alta voltagem. Estes dispositivos serviram como transmissores para a maioria dos sistemas radiotelegráficos durante as três primeiras décadas de desenvolvimento da rádio (1887-1916), mantendo-se em uso até à década de 1930. (pt)
- Nadajnik iskrowy – rodzaj nadajnika służącego wytwarzaniu fal radiowych, który wykorzystywany był szczególnie przy telegrafie bezprzewodowym w pierwszych dwóch dekadach rozwoju radia, szczególnie przy praktycznych demonstracjach. (pl)
- A spark-gap transmitter is an obsolete type of radio transmitter which generates radio waves by means of an electric spark. Spark-gap transmitters were the first type of radio transmitter, and were the main type used during the wireless telegraphy or "spark" era, the first three decades of radio, from 1887 to the end of World War I. German physicist Heinrich Hertz built the first experimental spark-gap transmitters in 1887, with which he proved the existence of radio waves and studied their properties. (en)
- Un trasmettitore a spinterometro (o a scintilla) è un apparecchio per generare onde elettromagnetiche a frequenza radio. Questi apparecchi servirono come trasmettitori per la maggior parte di sistemi per la telegrafia senza fili per i primi tre decenni della radio (1885-1916) e le prime dimostrazioni di radio funzionanti furono condotte usando questo tipo di apparecchio. Negli ultimi anni furono sviluppati trasmettitori più efficienti basati sugli alternatori ad alta velocità di e generatori ad arco di Poulsen anche se i trasmettitori a spinterometro continuarono ad essere preferiti da molti operatori sia per la loro struttura che per il fatto che il trasmettitore smetteva di generare un'onda portante appena il tasto del Codice Morse veniva rilasciato, permettendo all'operatore di ascolta (it)
- Een vonkgenerator is een toestel voor het opwekken van radiogolven. De hoogfrequente golven ontstaan door het continu laten overspringen van elektrische vonken tussen twee draadeinden. Het hart van de vonkgenerator wordt gevormd door de vonkinductor die in 1836 was uitgevonden door de Ierse priester Nicholas Callan en verder werd ontwikkeld door onder meer de Parijse instrumentmaker Heinrich Ruhmkorff. (nl)
- Искровой передатчик — устаревший тип радиопередатчика, который генерирует радиоволны с помощью электрической искры. Генерируемый электромагнитный сигнал представляет собой последовательность коротких импульсов в виде затухающих колебаний. Искровые передатчики были первым типом радиопередатчика и основным типом, используемым в беспроводной телеграфии на начальном этапе развития радио — с 1890-х годов до конца Первой мировой войны. (ru)
- Gnistsändaren är den första typen av radiosändare i radiohistorien. Guglielmo Marconi använde den redan 1895 i sina första sändningar. Tekniken var bara lämpad för telegrafi, inte för tal och musik. Gnisttekniken hade Marconi övertagit från Hertz. En hög spänning fick urladdas över ett gnistgap. Den plötsliga strömstöten skapade en kort elektromagnetisk svängning som via en antenn kunde breda ut sig i rymden. Till en början var man bara intresserad av att åstadkomma ett radiofrekvent ljud, oavsett frekvens, men snart försökte man koncentrera energin till en viss radiofrekvens och få varje radiopuls att vara lite längre. Då kunde man överbrygga större avstånd, skilja sig bättre från naturliga störningar, och flera sändare kunde sända samtidigt utan att störa varandra. (sv)
|
.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)