| rdfs:comment
| - Liza Sulimovna Umarova (en checheno, Iумарийн ЙоI Лиза) (nacida el 12 de marzo de 1965 en Almatý, Kazajistán) es una cantante y actriz chechena. (es)
- Liza Sulimovna Umarova (Chechen: Iумарийн ЙоI Лиза; born March 12, 1965) is a Chechen singer and actress. (en)
- Liza Sulimowna Umarowa czecz. Iумарийн ЙоI Лиза (ur. 12 marca 1965 w Ałma-Acie) – czeczeńska pieśniarka. (pl)
- Liza Sulimovna Umarova ( em checheno: Iумарийн ЙоI Лиза) (nascida em 12 de março de 1965 em Almaty, Cazaquistão) é uma cantora e atriz chechena. (pt)
- Ліза Сулимівна Умарова (чеч. Iумарийн ЙоI Лиза, (12 березня 1965, Алмати, Казахська РСР, СРСР) — чеченська співачка та авторка популярних у Чечні пісень цивільного та патріотичного змісту «Грозний — місто-герой», «Душа моя» та інших. В одній із перших публікацій про співачку Ганна Політковська назвала Лізу Умарову "чеченським "Любе"". (uk)
- Лиза Сулимовна Умарова (чечен. Ӏумарийн ЙоӀ Лиза, род. 12 марта 1965, Алма-Ата) — чеченская певица и автор популярных в Чечне песен гражданского и патриотического содержания «Грозный — город-герой», «Душа моя» и ряда других. В одной из первых публикаций о певице Анна Политковская назвала Лизу Умарову «чеченским „Любэ“». (ru)
- Liza UMAROVA naskiĝinta la 12-an de marto 1965, estas la plej populara ĉeĉena kantistino nuntempe. Malgraŭ tio ŝi estas tiom malriĉa, kiom antaŭ populariĝo, ĉar ĉiuj ŝiaj diskoj estas "piratitaj" — ŝi enspezas neniun tantiemojn, male ŝi ŝparas el ŝiaj magraj enspezoj, por povi pagi la registradon de ŝiaj kanzonoj. Sed ŝi diras, ke ŝi ne volas esti riĉa, ke tio malbone influus ŝian inspiron. Ŝi estas foje nomita la Édith Piaf de Ĉeĉenio. Ŝi prikantas la suferojn kaj esperojn de la nuntempaj kompatindaj loĝantoj de sia lando. Sed ŝi ne subtenas ajnan flankon de la milito. (eo)
- Liza Oumarova (en tchétchène : Iумаран Сулимин йоI Лиза, en russe : Лиза Умарова), née le 12 mars 1965 à Almaty, au Kazakhstan, est une auteure-compositrice-interprète ou, en un mot, barde tchétchène, réfugiée depuis 2012 en Finlande. Comédienne de sa formation, elle travaille comme directrice d’une maison de culture à Grozny, capitale de la Tchétchénie, avant que la guerre russo-tchétchène de 1994-1996 n'éclate en la poussant à se réfugier à Almaty, chez ses proches. En 1999, revenue depuis deux ans dans sa patrie, elle fuit la nouvelle guerre qui la laisse sans abri à Moscou et s’y convertit dans le commerce de livres tchétchènes. Pour s’approvisionner en livres, elle rend une ou deux fois par an visite à Grozny qu’elle retrouve complètement en ruines et s’inspire de ces visites pour écr (fr)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)