| rdfs:comment
| - Ius ad bellum (latinsky právo na válku, právo válčit) je právní pojem označující právo státu zahájit válku. Ius ad bellum je jednou z částí válečného práva, spadajícího pod mezinárodní právo veřejné (spolu s ním stojí ius in bello, tedy pravidla vedení války). Moderní ius ad bellum je definováno například Chartou OSN. (cs)
- Jus ad bellum (/juːs/ YOOS or /dʒʌs/ in the traditional English pronunciation of Latin; Latin for "right to war") is a set of criteria that are to be consulted before engaging in war in order to determine whether entering into war is permissible, that is, whether it will be a just war. This is distinct from the set of rules that ought to be followed during a war, known as jus in bello. (en)
- Le jus ad bellum (« droit à la guerre » en latin), parfois traduit par « droit de faire la guerre », désigne, en droit international, en étude des relations internationales et en éthique de la guerre, l'ensemble de critères justifiant l'engagement dans une guerre. Il s'agit donc d'une forme de définition de la guerre juste, uniquement du point de vue des raisons de démarrer une guerre, et non de la façon de la faire (jus in bello). (fr)
- Is nath ón Laidin é Jus ad bellum a chiallaíonn cóir chun cogadh. Is slat tomhais é Jus ad bellum a bhaintear feidhm as roimh cogadh a fhearadh chun a fhionnadh an bhfuil sé ceart agus cóir cogadh a fhearadh. Tá rialacha leagtha síos ag na Náisiúin Aontaithe a léiríonn cad iad na fáthanna ar féidir le tír ar bith cogadh a fhearadh (ar nós má tá an tír faoi ionsaí tobann ag tír eile). (ga)
- Jus ad bellum (in latino, in italiano "diritto di guerra") è una serie di criteri che devono essere consultati prima di entrare in guerra di modo da determinare se sia possibile l'entrata in guerra e se sia una guerra giusta. (it)
- Jus ad bellum (latim para: "direito à guerra") é um conjunto de critérios que devem ser consultados antes de entrar em guerra para determinar se é permitido entrar em guerra, isto é, se será uma guerra justa. Isso é distinto do conjunto de regras que devem ser seguidas durante uma guerra, conhecidas como jus in bello. (pt)
- Ius ad bellum esprimas la nocion pri rajto je milito. Per tiu ĉi esprimo estas esprimita la rajto de ŝtatoj gvidi la justan militon, aŭ jam atakeman aŭ jam defendeman. la milito estas ekstrema maniero, per kiu eblas solvi la disputojn inter la nacioj, sed iam ĝi estas ununura kaj necesa rimedo por atingi la rajton. Ius ad bellum supozas, ke la milito okazas eksplicite por justa celo, per kiu estas renovigo de ordo inter la nacioj. Kondiĉoj de la justa rajto por la milito: (eo)
- Ius ad Bellum es el término utilizado para referirse a la rama del derecho que define las legítimas razones que un Estado tiene para entrar en guerra y se enfoca en ciertos criterios para hacer la guerra justa. El término, de apariencia antigua por su sacralidad latina, fue acuñado durante la vigencia de la Sociedad de Naciones y su uso sólo tomó auge después de la II Guerra Mundial, especialmente a finales de la década de los cuarenta del siglo XX. (es)
- 전쟁권(戰爭權, 라틴어: jus ad bellum, 영어: right to war)은 한 국가의 국왕, 대통령, 총리 등 군통수권자가 국제법상 합법적으로 전쟁을 일으킬 권리이다. "국제법의 아버지"인 17세기 네덜란드 휴고 그로티우스는 1625년 전쟁과 평화의 법을 저술, "대부분의 사람들은 방어, 자국 소유물의 탈환, 처벌 등 세가지의 경우에 전쟁권(jus ad bellum)을 인정한다."고 주장했다. 정의로운 전쟁론의 윤리 원칙은 ‘전쟁결정시 충분조건(jus ad bellum)’과 ‘전쟁수행조건(jus in bello)’의 두 가지로 구분된다. '정당한 명분(jus ad bellum)', '정당한 수단(jus in bello)', '교전규칙(jus in bello)', '전쟁법(jus in bello)'이라고도 번역한다. (ko)
- Ius ad bellum (łac. „prawo do wojny”) – prawo do prowadzenia wojny. Dawniej traktowane jako atrybut podmiotowości prawnomiędzynarodowej przysługujące każdemu państwu, co oznaczało, że prowadzenie wojny było dopuszczalnym przez prawo środkiem rozwiązania sporu międzynarodowego. Traktat z Locarno w 1925 przewidywał, że wszelkie spory między Niemcami a ich sąsiadami (odpowiednio Francją, Belgią, Polską lub Czechosłowacją) będą wstępnie poddane postępowaniu polubownemu, którego ewentualna bezowocność obligowała strony do postępowania wg wymienionych uprzednio zasad Ligi. (pl)
- Право войны (лат. jus ad bellum) — исторически право суверена и позже — государства на ведение военных действий, один из признаков суверенитета. С момента выхода в 1625 г. трактата «О праве войны и мира» ограничено международным правом и представляет собой ряд критериев, с которыми нужно соотноситься прежде, чем участвовать в войне, чтобы определить, допустимо ли вступление в войну; то есть, определить — является ли применение вооруженной силы справедливой войной. (ru)
- Ius ad bellum або право війни (від лат. право на ведення війни) — право держави до ведення війни. До Другої світової війни дане право вважалось допустимим для вирішення міждержавних конфліктів у «справедливій війні». Застосування сили дозволяється лише у двох випадках:
* у випадку інтервенції для самооборони держави (індивідуальної) чи союзу держав (колективної) (ст. 51)
* у випадку прийняття резолюції Ради Безпеки ООН про здійснення збройного втручання міжнародними силами (ст. 44) (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)