About: Inner child     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : yago:Wikicat1991Albums, within Data Space : dbpedia.org associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.org/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FInner_child

In popular psychology and analytical psychology, the inner child is an individual's childlike aspect. It includes what a person learned as a child, before puberty. The inner child is often conceived as a semi-independent subpersonality subordinate to the waking conscious mind. The term has therapeutic applications in counseling and health settings. The concept became known to a broader audience through books by John Bradshaw and others.

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • Inner child (en)
  • الطفل الداخلي (ar)
  • Inneres Kind (de)
  • Enfant intérieur (fr)
  • Inner child (nl)
  • Внутренний ребёнок (ru)
rdfs:comment
  • In popular psychology and analytical psychology, the inner child is an individual's childlike aspect. It includes what a person learned as a child, before puberty. The inner child is often conceived as a semi-independent subpersonality subordinate to the waking conscious mind. The term has therapeutic applications in counseling and health settings. The concept became known to a broader audience through books by John Bradshaw and others. (en)
  • Внутренний ребёнок (англ. Inner child), также Божественный ребёнок, Ребёнок внутри, Внутреннее ядро, Высшее «Я», Глубочайшее «Я», Настоящее «Я», Подлинное «Я», Реальное «Я» — понятие в популярной и аналитической психологии обозначающее грань человеческой личности, связанной с воспоминаниями о детстве и соответствующим поведением, проявляющимися во взрослой жизни. Внутренний ребёнок часто понимается как полунезависимая субличность (например в рамках психосинтеза), подчинённая бодрствующему сознательному разуму. (ru)
  • في علم النفس الشعبي و علم النفس التحليلي، الطفل الداخلي هو جانبنا الطفولي. ويشمل كل ما تعلمناه من واكتسبناه أثناء الطفولة وقبل سن البلوغ. يمثل الطفل الداخلي كيانًا شبه مستقل تابع للعقل الواعي. يملك المصطلح تطبيقات علاجية متشعبة في الاستشارات والصحة الكلية بشكل عام. نشأ أول أسلوب شامل لإعادة تربية الطفل الداخلي في العلاج عن طريق الفن المعالج للدكتورة في عام 1976 وووثق في كتابها، استعد طفلك الداخلي (1991). باستخدام العلاج عن طريق الفن ولها طريقة تشمل (الوالد الراعي) و (الوالد الحامي) في (أسرة العمل الداخيلة) من أجل الاهتمام بالجوانب الجسدية، العاطفية، الإبداعية والروحية (وهو تعريفها للطفل الداخلي). يستخدم جون برادشو، مدرب في الولايات المتحدة في علم النفس الشعبي وزعيم حركة مساعدة الذات، مصطلح «الطفل الداخلي» بكثرة للإشارة إلى تجارب الطفولة غير المحلولة والآثار الدائمة العالقة للطفولة المختل (ar)
  • Das Innere Kind ist das Modell für eine Betrachtungsweise innerer Erlebniswelten in der Psychotherapie. Es wurde durch Bücher von John Bradshaw sowie und Margaret Paul bekannt. Es bezeichnet und symbolisiert die im Gehirn gespeicherten Gefühle, Erinnerungen und Erfahrungen aus der eigenen Kindheit. Hierzu gehört das ganze Spektrum intensiver Gefühle wie unbändige Freude, abgrundtiefer Schmerz, Glück und Traurigkeit, Intuition und Neugierde, Gefühle von Verlassenheit, Angst oder Wut. Das Innere Kind umfasst alles innerhalb des Bereiches von Sein, Fühlen und Erleben, welches speziellen Gehirnarealen zugeordnet wird. Die Arbeit mit dem Inneren Kind funktioniert nach dem Prinzip der beabsichtigten, bewussten, therapeutischen Ich-Spaltung zwischen dem beobachtenden, reflektierenden Erwachsenen (de)
  • L'enfant intérieur désigne la part enfantine ou infantile de l'adulte —part liée au fonctionnement primaire, instinctif de l'enfant— dans divers types de thérapies contemporaines[réf. souhaitée]. Inspirée par les travaux de Carl Gustav Jung sur l'archétype de l'enfant ou Puer Aeternus, la notion d’enfant intérieur se base sur l'idée que « nous avons tous été des enfants et cet enfant vit encore en nous » d'où les tendances observées dans le psychisme de tout adulte qui sont à la fois régressives (retour à un stade enfantin) et régénératrices (visant guérison ou évolution). (fr)
  • Inner child, letterlijk innerlijke kind, is een concept dat gebruikt wordt in de populaire psychologie en dat uitgaat van de aanwezigheid van een kindaspect in de psyche van de mens, als een onafhankelijk werkend systeem. De term wordt meestal gebruikt om te verwijzen naar de subjectieve ervaringen en overgebleven affecten van de kindertijd. (nl)
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
has abstract
  • Das Innere Kind ist das Modell für eine Betrachtungsweise innerer Erlebniswelten in der Psychotherapie. Es wurde durch Bücher von John Bradshaw sowie und Margaret Paul bekannt. Es bezeichnet und symbolisiert die im Gehirn gespeicherten Gefühle, Erinnerungen und Erfahrungen aus der eigenen Kindheit. Hierzu gehört das ganze Spektrum intensiver Gefühle wie unbändige Freude, abgrundtiefer Schmerz, Glück und Traurigkeit, Intuition und Neugierde, Gefühle von Verlassenheit, Angst oder Wut. Das Innere Kind umfasst alles innerhalb des Bereiches von Sein, Fühlen und Erleben, welches speziellen Gehirnarealen zugeordnet wird. Die Arbeit mit dem Inneren Kind funktioniert nach dem Prinzip der beabsichtigten, bewussten, therapeutischen Ich-Spaltung zwischen dem beobachtenden, reflektierenden Erwachsenen-Ich und dem erlebenden Inneren Kind. S. 196 Dabei „übersetzen“ die genannten Autoren tiefenpsychologische und psychoanalytische theoretische Annahmen in eine für den interessierten Laien verständliche Sprache. Solche vereinfachte, zum Teil populärwissenschaftliche Darstellung beabsichtigt nicht, die komplexe und konfliktorientierte Differenziertheit psychodynamischer Theorien darzustellen. Unabhängig voneinander und aufeinander aufbauend haben sich seit den 1990er Jahren verschiedene Ansätze der „Inneren-Kind-Arbeit“ entwickelt. Die Vorstellung des „Inneren Kindes“ wird je nach Therapieform mit unterschiedlichen anderen inneren Elementen verbunden wie beispielsweise: „Innerer Erwachsener“, „Innerer Regisseur“, „Hilfreiche Wesen“, „guter, sicherer Ort“. Gemeinsames Ziel dieser Ansätze ist es, seelische Wunden aus der Vergangenheit und Gegenwart zu heilen, falsche oder dysfunktionale Glaubens- und Lebensmuster zu erkennen, Probleme selbstverantwortlich und selbstkompetent zu lösen sowie liebevollen Umgang mit sich selbst (Selbstliebe) und anderen zu bewirken. (de)
  • في علم النفس الشعبي و علم النفس التحليلي، الطفل الداخلي هو جانبنا الطفولي. ويشمل كل ما تعلمناه من واكتسبناه أثناء الطفولة وقبل سن البلوغ. يمثل الطفل الداخلي كيانًا شبه مستقل تابع للعقل الواعي. يملك المصطلح تطبيقات علاجية متشعبة في الاستشارات والصحة الكلية بشكل عام. نشأ أول أسلوب شامل لإعادة تربية الطفل الداخلي في العلاج عن طريق الفن المعالج للدكتورة في عام 1976 وووثق في كتابها، استعد طفلك الداخلي (1991). باستخدام العلاج عن طريق الفن ولها طريقة تشمل (الوالد الراعي) و (الوالد الحامي) في (أسرة العمل الداخيلة) من أجل الاهتمام بالجوانب الجسدية، العاطفية، الإبداعية والروحية (وهو تعريفها للطفل الداخلي). يستخدم جون برادشو، مدرب في الولايات المتحدة في علم النفس الشعبي وزعيم حركة مساعدة الذات، مصطلح «الطفل الداخلي» بكثرة للإشارة إلى تجارب الطفولة غير المحلولة والآثار الدائمة العالقة للطفولة المختلة. في هذا الطريق يشير «الطفل الداخلي» إلى مجموع الذكريات العقلية-العاطفية المخزنة في اللاوعي من الحمل وحتى مرحلة ما قبل البلوغ. تعتبر حركة الاستشفاءبرنامج الاثنتي عشرة خطوة استعادة شفاء الطفل واحدة من المراحل الأساسية في التعافي من الإدمان، الاعتداء، الصدمة، أو اضطراب ما بعد الصدمة. في الثمانينات، ظهر مفهوم الطفل الداخلي بجانب مفهوم الاعتمادية (أول من سماه: الأطفال البالغون لمتلازمة الكحول.). هذه المواضيع لا تزال نشطة للغاية حتى اليوم. (ar)
  • In popular psychology and analytical psychology, the inner child is an individual's childlike aspect. It includes what a person learned as a child, before puberty. The inner child is often conceived as a semi-independent subpersonality subordinate to the waking conscious mind. The term has therapeutic applications in counseling and health settings. The concept became known to a broader audience through books by John Bradshaw and others. (en)
  • L'enfant intérieur désigne la part enfantine ou infantile de l'adulte —part liée au fonctionnement primaire, instinctif de l'enfant— dans divers types de thérapies contemporaines[réf. souhaitée]. Inspirée par les travaux de Carl Gustav Jung sur l'archétype de l'enfant ou Puer Aeternus, la notion d’enfant intérieur se base sur l'idée que « nous avons tous été des enfants et cet enfant vit encore en nous » d'où les tendances observées dans le psychisme de tout adulte qui sont à la fois régressives (retour à un stade enfantin) et régénératrices (visant guérison ou évolution). Selon Jung, un archétype est une forme typique de l'inconscient collectif et un élément culturel humain qu'on retrouve exprimé de différentes façons à travers le temps et les cultures. Ainsi, pour l'archétype de l'enfant les personnages de lutins (ou gnomes, ou elfes) dans les légendes, alternativement joueurs, sages, farceurs ou cruels, en seraient des représentations typiques. L'enfant intérieur est lié au mythe interculturel du fripon. (fr)
  • Inner child, letterlijk innerlijke kind, is een concept dat gebruikt wordt in de populaire psychologie en dat uitgaat van de aanwezigheid van een kindaspect in de psyche van de mens, als een onafhankelijk werkend systeem. De term wordt meestal gebruikt om te verwijzen naar de subjectieve ervaringen en overgebleven affecten van de kindertijd. De oorspronkelijke theorie is beschreven in het boek Ik ben o.k., jij bent o.k. van en is gebaseerd op de Transactionele Analyse van psycholoog Eric Berne die het Ouder-, Volwassene- en Kind-Ego gebruikte als metaforen van wisselwerking tussen mensen. In het geval van Berne beschrijft het dus een metafoor en niet een systeem in onze hersenen. Er zijn veel theorieën die het populair psychologische inner child benaderen. Zo beschreef Carl Jung een vergelijkbaar concept dat hij Goddelijke Kind noemde. bedacht de theorie het Kind van Binnen en verder wordt de term Ware Zelf vaak gebruikt. De Amerikaanse leider in de zelfhulpbeweging John Bradshaw beschreef zijn concept van het Verwonde Innerlijke Kind. Het Inner child valt binnen het concept van werken met delen. (nl)
  • Внутренний ребёнок (англ. Inner child), также Божественный ребёнок, Ребёнок внутри, Внутреннее ядро, Высшее «Я», Глубочайшее «Я», Настоящее «Я», Подлинное «Я», Реальное «Я» — понятие в популярной и аналитической психологии обозначающее грань человеческой личности, связанной с воспоминаниями о детстве и соответствующим поведением, проявляющимися во взрослой жизни. Внутренний ребёнок часто понимается как полунезависимая субличность (например в рамках психосинтеза), подчинённая бодрствующему сознательному разуму. (ru)
prov:wasDerivedFrom
page length (characters) of wiki page
foaf:isPrimaryTopicOf
is Link from a Wikipage to another Wikipage of
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (378 GB total memory, 59 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software