| rdfs:comment
| - Il manifesto (itale "La Manifesto") estas maldekstra, komunista itala gazeto, sendependa de kiu ajn partio. Raportiston de la gazeto, Giuliana Sgrena, forrabis irakaj teroristoj en februaro de 2005, sed ili forlasis ŝin jam la 4-an de marto. (eo)
- Il manifesto (castellano: El Manifiesto) es un diario comunista italiano fundado en 1969. No está adherido a ningún partido o grupo político organizado. Pertenece a una cooperativa de periodistas y proporciona una contribución notable al pensamiento político de la izquierda italiana. Todos los trabajadores son socios de la cooperativa, incluidos los técnicos, y perciben el mismo salario. (es)
- il manifesto (English: "the manifesto") is an Italian language daily newspaper published in Rome, Italy. While it calls itself communist, it is not connected to any political party. (en)
- Il manifesto est un journal politique italien, créé à l'origine comme une revue politique à périodicité mensuelle, publié pour la première fois le 24 juin 1969. Il a été fondé par une frange dissidente du Parti communiste italien dont les protagonistes furent Aldo Natoli, Luigi Pintor et Rossana Rossanda. (fr)
- イル・マニフェスト（Il Manifesto）はイタリアの左翼系日刊新聞である。 (ja)
- il manifesto è un quotidiano italiano d'indirizzo comunista fondato nel 1971 facendo seguito all'omonima rivista fondata nel 1969. Pur facendo riferimento all'area della sinistra italiana non è organo di nessun partito, sebbene in passato sia stato anche un movimento politico italiano di sinistra radicale denominato Manifesto attivo dal 1972 al 1974, quando confluì nel Partito di Unità Proletaria per il Comunismo. (it)
- Il manifesto (italienisch Das Manifest) ist eine italienische Tageszeitung mit linker Grundausrichtung. Die Auflage liegt heute bei ca. 20.000 Exemplaren. Ein gleichnamiger Vorläufer wurde 1969 von einer Gruppe linkskommunistischer, im „heißen Herbst“ 1969 aus der Partei ausgeschlossener Funktionäre um Luigi Pintor und Rossana Rossanda gegründet und erschien zunächst monatlich. Seit April 1971 erscheint il manifesto als Tageszeitung in Rom. Die Kommunistische Partei verfolgte damals eine später als Eurokommunismus bezeichnete Linie, in der sie sich von der Idee eines revolutionären Umsturzes distanzierte und den Übergang zum Sozialismus auf dem Weg der parlamentarischen Demokratie anstrebte und distanzierte sich von den Forderungen der 68er-Bewegung. (de)
- Il manifesto is een Italiaanse krant die de stem van de linkse intellectuelen vertegenwoordigt. De krant werd oorspronkelijk als maandblad opgericht door een dissidente randgroep van de PCI (Communistische Partij van Italië) bestaande uit onder andere Aldo Natoli, Lucio Magri, Luigi Pintor en Rossana Rossanda. Het eerste nummer kwam op 24 juni 1969 uit. In november van datzelfde jaar werden de hoofdredacteuren van het blad uit de partij gezet. In het tweede nummer van 'il manifesto' hadden zij zich namelijk tegen de Sovjet-invasie van Tsjecho-Slowakije geuit. (nl)
- «Манифесто» (ит. Il Manifesto — «Манифест») — итальянская ежедневная газета левого толка. Газета определяя себя как коммунистическая, не принадлежит какой-либо политической партии. Была основана в качестве ежемесячной в 1969 году коллективом исключённых из ИКП леворадикальных публицистов (Лючио Магри, Россана Россанда и других), сложившимся на волне подъёма критического мышления и радикальных выступлений 1968—1969 годов. В 1970 году стала ежедневной. «Манифесто» получила известность за свои едкие саркастические заголовки, иронические подписи к фотографиям и политические карикатуры. (ru)
- Il manifesto, egentligen il manifesto, är en italiensk kommunistisk tidning, grundad 23 juni 1969 av , , , och . Samtliga var medlemmar av PCI och representerade partiets vänsterflygel tills de uteslöts ur partiet 1969. De företrädde åsikter som avvek från PCI:s officiella linje och grundade tidningen för att kunna driva sin egen, vilket de inte hade kunnat göra i partiorganet L'Unità. Från början utkom den nya tidningen som en månatlig tidskrift men efter ett par år blev den en dagstidning. Redaktionen och en grupp som samlades kring den blev i praktiken ett litet men stridbart parti som kom att delta såväl i allmänna val som i blyårens ofta våldsamma demonstrationer. Partiets röstmagnet i parlamentsvalen 1972 var den för bombdådet på Piazza Fontana misstänkte men sedermera frikände anar (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)