| rdfs:comment
| - Henri Vangeon, de seudónimo literario Henri Ghéon, (Bray-sur-Seine, Sena y Marne, el 15 de marzo de 1875 - París, 13 de junio de 1944) fue un médico y escritor francés, a la vez que poeta, autor dramático y crítico literario. (es)
- Henri Ghéon (15 March 1875 – 13 June 1944), born Henri Vangeon in Bray-sur-Seine, Seine-et-Marne, was a French playwright, novelist, poet and critic. (en)
- Henri Léon Vangeon, en littérature Henri Ghéon, né le 15 mars 1875 à Bray-sur-Seine (Seine-et-Marne) et mort le 13 juin 1944 à Paris, est un médecin et écrivain français, à la fois poète, auteur dramatique et critique littéraire. (fr)
- Henri Vangeon, in arte Henri Ghéon (Bray-sur-Seine, 15 marzo 1875 – Parigi, 13 giugno 1944), è stato un medico, scrittore, poeta e critico letterario francese. (it)
- Henri Léon Vangeon (Bray-sur-Seine, Seine-et-Marne, 15 maart 1875 - Parijs, 13 juni 1944), als auteur bekend onder de naam Henri Ghéon, was een Franse arts en schrijver, dichter, toneelschrijver en literair criticus. (nl)
- Henri Ghéon (eigentlich: Henri-Léon Vangéon, * 15. März 1875 in Bray-sur-Seine; † 13. Juni 1944 in Paris) war ein französischer Schriftsteller. Ghéon kam 1893 nach Paris, um Medizin zu studieren, begann hier aber bald, Gedichte und Literaturkritiken zu schreiben. 1897 erschien sein erster Gedichtband Chansons d'aube. Im gleichen Jahr lernte er André Gide kennen, mit dem er 20 Jahre lang befreundet war. 1909 gründete er mit Jacques Copeau und Jean Schlumberger die Nouvelle Revue Française, für die er regelmäßig Beiträge verfasste. (de)
- Henri Vangeon, ps. Henri Ghéon (ur. 15 marca 1875 w Bray-sur-Seine, zm. 13 czerwca 1944 w Paryżu) – francuski powieściopisarz, nowelista i dramaturg, jeden z przedstawicieli XX-wiecznego modernizmu. Tworzyć zaczął w wieku osiemnastu lat, kiedy to przeniósł się do stolicy kraju w celu rozpoczęcia studiów medycznych. Był jedną z najciekawszych postaci paryskiej cyganerii artystycznej, zawierając liczne przyjaźnie z najwybitniejszymi twórcami swojej epoki, min. z Francisem Jammesem czy Stéphane’em Mallarmém. Pierwsze próby literackie Ghéona wynikały z fascynacji symbolizmem; ich głównym źródłem inspiracji była przy tym tak zwana „powieść modernistyczna” spod znaku Augusta de Villiersa de L’Isle-Adama, łącząca w sobie różne style i techniki, a także efekty muzyczne. Później skłaniał się jednak (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)