| rdfs:comment
| - (جيان فرانشيسكو) بوجيو براشيوليني (11 فبراير/ شباط 1380 - 30 أكتوبر/ تشرين الأول 1459) إنساني من بدايات عصر النهضة الإيطالية. نجح في استرداد عدد كبير من النصوص اللاتينية الكلاسيكية حيث كان أغلبها طي النسيان في مكتبات الرهبانية الألمانية و الفرنسية و نشر نسخاً مخطوطة بين المتعلمين. (ar)
- Giovanni Francesco Poggio Bracciolini conegut usualment com a Poggio Bracciolini fou un humanista italià. (ca)
- Gianfrancesco (oder Giovanni Francesco) Poggio Bracciolini (lateinisch Poggius (Florentinus); * 11. Februar 1380 im heutigen Terranuova Bracciolini; † 30. Oktober 1459 in Florenz) war einer der namhaftesten Humanisten der italienischen Renaissance. Er wurde zu einem der Wegbereiter der humanistischen Bewegung, da er einige der bedeutendsten Werke der Antike wiederentdeckte und der europäischen Geisteswelt erneut zugänglich machte. Bedeutend ist auch sein Beitrag zur Entwicklung der lateinischen Schrift; er gilt als eigentlicher Erfinder der humanistischen Schrift. (de)
- Ο Gianfrancesco (ή ο Giovanni Francesco ) ο Poggio Bracciolini ( Λατινικά Poggius (Florentinus) · * 11. Φεβρουαρίου 1380 στη σημερινή Terranuova Bracciolini . † 30. Οκτωβρίου 1459 στη Φλωρεντία ) ήταν ένας από τους πιο γνωστούς ανθρωπιστές της Ιταλικής Αναγέννησης . Έγινε ένας από τους πρωτοπόρους του ανθρωπιστικού κινήματος καθώς ανακάλυψε εκ νέου μερικά από τα σημαντικότερα έργα της αρχαιότητας και τα έκανε προσιτά στον ευρωπαϊκό πνευματικό κόσμο. Το πιο σπάνιο χειρόγραφο ήταν το μοναδικό σωζόμενο έργο του Λουκρητίου De rerum natura. Σημαντική ήταν επίσης η συμβολή του στην ανάπτυξη της λατινικής γραφής και της καλλιγραφίας που χρησιμοποιηθηκε στις πρώτες έντυπες μορφές της. Θεωρείται από κάποιους ως ο πραγματικός εφευρέτης της ανθρωπιστικής γραφής. (el)
- Giovanni Francesco Poggio Bracciolini (1380-1459) (naskiĝis en Terranuova, en la 11-a de februaro 1380 - mortis en Florenco, en la 30-a de oktobro 1459) estis itala humanisto, filologo kaj historiisto. Kiel roma klerulo, li servis al sep papoj, kaj respondecas pri la malkovro de amaso da latinaj klasikaj manuskriptoj, la plejmulto detruita de la tempo, kaj forgesita en la germanaj, svisaj kaj franca monaĥaj bibliotekoj, tia kia "De Rerum Natura", la sola postvivanta verko de Tito Karo Lukrecio, krom dissemi kopiojn de la manuskriptoj inter lia klera amikaro. (eo)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini (Terranuova, cerca de Arezzo, 11 de febrero de 1380–Florencia, 30 de octubre de 1459) fue un humanista italiano. (es)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini (Terranuova Bracciolini, 1380ko otsailaren 11 - Florentzia, 1459ko urriaren 30a) italiar humanista eta kaligrafoa izan zen. Zenbait aita santuren idazkari izan ondoren, Joan XXIII.ari lagundu zion Konstantzako Kontziliora, eta 1453an Florentziako Errepublikako kantziler izendatu zuten. Plauto, Lukrezio, Kintiliano, Estazio, Silo Italiko, Valerio Flako, Kolumela, Zeltso, Frontino eta Erroma zaharreko beste zenbait idazleren obra ugari aurkitu zituen. Latinez idatzi zuen beti: 1350-1445 bitarteko Florentziako historia, kleroaren aurkako De hypocrisia satira (1679. urtean argitaratua), De varietate fortunae (1431-1448) eta Poggio Florentinoren bildumak. (eu)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini ou Poggio Bracciolini, dit en français Le Pogge ou Le Pogge Florentin, né le 11 février 1380 à Terranuova et mort le 30 octobre 1459 à Florence, est un érudit, un écrivain, un philosophe, un antiquaire, un humaniste et un homme politique italien de la Renaissance. Il est chancelier de la République de Florence de 1453 à 1458. Il fait partie du cercle des lettrés d'un précédent chancelier de la République de Florence, Coluccio Salutati, avec Leonardo Bruni et Niccolò Niccoli qui se réunissent pour discuter des œuvres de Pétrarque et de Boccace. (fr)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini (11 Februari 1380 – 30 Oktober 1459), yang lebih dikenal sebagai Poggio Bracciolini, adalah seorang cendekiawan Italia dan humanis awal. Ia bertanggung jawab atas penemuan dan pemulihan kembali sejumlah besar manuskrip Latin, kebanyakan teronggok dan terlupakan di perpustakaan-perpustakaan monastik Jerman, Swiss dan Prancis. Temuan paling menonjolnya adalah De rerum natura, satu-satunya karya yang masih ada buatan Lucretius. (in)
- Giovanni Francesco Poggio Bracciolini, nome umanistico Poggius Florentinus (Terranuova, 11 febbraio 1380 – Firenze, 30 ottobre 1459), è stato un umanista e storico italiano.È ricordato per aver rimesso in circolazione, sottraendoli a secoli di oblio, diversi capolavori della letteratura latina, tra cui il De rerum natura di Lucrezio, l'Institutio oratoria di Quintiliano e le Silvae di Stazio. (it)
- ポッジョ・ブラッチョリーニ（Gian Francesco Poggio Bracciolini、1380年2月11日 - 1459年10月30日）は、ルネサンス期イタリアの人文主義者。ルクレティウスをはじめ、古代のラテン語文献を見出したことで知られる。 (ja)
- Poggio di Duccio, mais conhecido como Poggio Bracciolini (Terranuova Bracciolini, 11 de fevereiro de 1380 – Florença, 30 de outubro de 1459), foi um dos mais importantes humanistas do Renascimento italiano. (pt)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini, född 11 februari 1380 i närheten av Arezzo, död 30 oktober 1459 i Florens, var en florentinsk historiker, tänkare och diktare, av de viktigaste italienska humanisterna under renässansen. (sv)
- Джанфранческо Поджо Браччоли́ни, Поджо Флорентийский (итал. Gianfrancesco Poggio Bracciolini; 11 февраля 1380 года, Терранова, близ Ареццо — 30 октября 1459 года, Флоренция) — видный итальянский гуманист, писатель, собиратель античных рукописей. Его почерк лёг в основу латинского прямого начертания. (ru)
- Джанфранческо Поджо Браччоліні, Поджо Флорентійський (італ. Gianfrancesco Poggio Bracciolini; 11 лютого 1380, Терранова, поблизу Ареццо — 30 жовтня 1459, Флоренція) — італійський гуманіст, письменник, збирач античних рукописів, каліграф. Вважається автором романського шрифту. (uk)
- 波吉歐‧布拉喬利尼（Gian Francesco Poggio Bracciolini 或 Poggio Bracciolini，1380年2月11日－1459年10月30日），意大利知名的学者、文学家、哲学家，文藝復興時期人文主义者，政治家，于1453年至1458年间任佛罗伦萨共和国执政官。 他曾在前任执政官薩盧塔蒂的文人圈子里与李奧納度·布倫尼、尼科利等人探讨彼特拉克、薄伽丘的作品。 (zh)
- Gianfrancesco (nebo Giovanni Francesco) Poggio Bracciolini (latinský Poggius (Florentinus); 11. února 1380 dnešní Terranuova Bracciolini – 30. října 1459 Florencie) byl jedním z nejslavnějších humanistů italské renesance. Byl jedním z průkopníků humanistického hnutí, protože znovu objevil některá důležitá díla starověku a znovu je zpřístupnil evropským intelektuálům. Významný je též jeho příspěvek k vývoji latinky; je považován za vynálezce humanistického písma. (cs)
- Gianfrancesco (Giovanni Francesco) Poggio Bracciolini (ur. 11 lutego 1380 w Terranuova, zm. 30 października 1459 we Florencji) – włoski humanista i historyk. Studiował we Florencji. W 1404 został sekretarzem papieża Bonifacego IX, funkcję tę sprawował za czasów pontyfikatu Innocentego VII, Grzegorza XII, Aleksandra V i Jana XXIII, do 1415. Następnie podróżował po Francji, Niemczech i Szwajcarii; w czasie tych podróży odnalazł w bibliotekach klasztornych zapomniane teksty autorów rzymskich, m.in. Cycerona, Lukrecjusza, Kwintyliana, Tacyta, Witruwiusza. W 1423 został ponownie sekretarzem papieskim, funkcję tę sprawował do 1450. W latach 1453-1458 był kanclerzem Florencji. (pl)
- (Gianfrancesco) Poggio Bracciolini (Terranuova Bracciolini, 11 februari 1380 - Florence, 30 oktober 1459) was een Italiaans geleerde, schrijver en humanist. Hij was secretaris van zeven pausen en voerde een beroemd dispuut met Lorenzo Valla over het toepassen van de humanistische methode op religieuze teksten. (nl)
|
| has abstract
| - (جيان فرانشيسكو) بوجيو براشيوليني (11 فبراير/ شباط 1380 - 30 أكتوبر/ تشرين الأول 1459) إنساني من بدايات عصر النهضة الإيطالية. نجح في استرداد عدد كبير من النصوص اللاتينية الكلاسيكية حيث كان أغلبها طي النسيان في مكتبات الرهبانية الألمانية و الفرنسية و نشر نسخاً مخطوطة بين المتعلمين. (ar)
- Giovanni Francesco Poggio Bracciolini conegut usualment com a Poggio Bracciolini fou un humanista italià. (ca)
- Gianfrancesco (nebo Giovanni Francesco) Poggio Bracciolini (latinský Poggius (Florentinus); 11. února 1380 dnešní Terranuova Bracciolini – 30. října 1459 Florencie) byl jedním z nejslavnějších humanistů italské renesance. Byl jedním z průkopníků humanistického hnutí, protože znovu objevil některá důležitá díla starověku a znovu je zpřístupnil evropským intelektuálům. Významný je též jeho příspěvek k vývoji latinky; je považován za vynálezce humanistického písma. Jako papežský tajemník byl přítomen na kostnickém koncilu. Do doby jeho tamního pobytu spadá list, který napsal jako očitý svědek odsouzení a popravy mistra Jeronýma Pražského svému příteli Leonardovi z Arezza. (cs)
- Gianfrancesco (oder Giovanni Francesco) Poggio Bracciolini (lateinisch Poggius (Florentinus); * 11. Februar 1380 im heutigen Terranuova Bracciolini; † 30. Oktober 1459 in Florenz) war einer der namhaftesten Humanisten der italienischen Renaissance. Er wurde zu einem der Wegbereiter der humanistischen Bewegung, da er einige der bedeutendsten Werke der Antike wiederentdeckte und der europäischen Geisteswelt erneut zugänglich machte. Bedeutend ist auch sein Beitrag zur Entwicklung der lateinischen Schrift; er gilt als eigentlicher Erfinder der humanistischen Schrift. (de)
- Ο Gianfrancesco (ή ο Giovanni Francesco ) ο Poggio Bracciolini ( Λατινικά Poggius (Florentinus) · * 11. Φεβρουαρίου 1380 στη σημερινή Terranuova Bracciolini . † 30. Οκτωβρίου 1459 στη Φλωρεντία ) ήταν ένας από τους πιο γνωστούς ανθρωπιστές της Ιταλικής Αναγέννησης . Έγινε ένας από τους πρωτοπόρους του ανθρωπιστικού κινήματος καθώς ανακάλυψε εκ νέου μερικά από τα σημαντικότερα έργα της αρχαιότητας και τα έκανε προσιτά στον ευρωπαϊκό πνευματικό κόσμο. Το πιο σπάνιο χειρόγραφο ήταν το μοναδικό σωζόμενο έργο του Λουκρητίου De rerum natura. Σημαντική ήταν επίσης η συμβολή του στην ανάπτυξη της λατινικής γραφής και της καλλιγραφίας που χρησιμοποιηθηκε στις πρώτες έντυπες μορφές της. Θεωρείται από κάποιους ως ο πραγματικός εφευρέτης της ανθρωπιστικής γραφής. (el)
- Giovanni Francesco Poggio Bracciolini (1380-1459) (naskiĝis en Terranuova, en la 11-a de februaro 1380 - mortis en Florenco, en la 30-a de oktobro 1459) estis itala humanisto, filologo kaj historiisto. Kiel roma klerulo, li servis al sep papoj, kaj respondecas pri la malkovro de amaso da latinaj klasikaj manuskriptoj, la plejmulto detruita de la tempo, kaj forgesita en la germanaj, svisaj kaj franca monaĥaj bibliotekoj, tia kia "De Rerum Natura", la sola postvivanta verko de Tito Karo Lukrecio, krom dissemi kopiojn de la manuskriptoj inter lia klera amikaro. (eo)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini (Terranuova, cerca de Arezzo, 11 de febrero de 1380–Florencia, 30 de octubre de 1459) fue un humanista italiano. (es)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini (Terranuova Bracciolini, 1380ko otsailaren 11 - Florentzia, 1459ko urriaren 30a) italiar humanista eta kaligrafoa izan zen. Zenbait aita santuren idazkari izan ondoren, Joan XXIII.ari lagundu zion Konstantzako Kontziliora, eta 1453an Florentziako Errepublikako kantziler izendatu zuten. Plauto, Lukrezio, Kintiliano, Estazio, Silo Italiko, Valerio Flako, Kolumela, Zeltso, Frontino eta Erroma zaharreko beste zenbait idazleren obra ugari aurkitu zituen. Latinez idatzi zuen beti: 1350-1445 bitarteko Florentziako historia, kleroaren aurkako De hypocrisia satira (1679. urtean argitaratua), De varietate fortunae (1431-1448) eta Poggio Florentinoren bildumak. (eu)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini ou Poggio Bracciolini, dit en français Le Pogge ou Le Pogge Florentin, né le 11 février 1380 à Terranuova et mort le 30 octobre 1459 à Florence, est un érudit, un écrivain, un philosophe, un antiquaire, un humaniste et un homme politique italien de la Renaissance. Il est chancelier de la République de Florence de 1453 à 1458. Il fait partie du cercle des lettrés d'un précédent chancelier de la République de Florence, Coluccio Salutati, avec Leonardo Bruni et Niccolò Niccoli qui se réunissent pour discuter des œuvres de Pétrarque et de Boccace. (fr)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini (11 Februari 1380 – 30 Oktober 1459), yang lebih dikenal sebagai Poggio Bracciolini, adalah seorang cendekiawan Italia dan humanis awal. Ia bertanggung jawab atas penemuan dan pemulihan kembali sejumlah besar manuskrip Latin, kebanyakan teronggok dan terlupakan di perpustakaan-perpustakaan monastik Jerman, Swiss dan Prancis. Temuan paling menonjolnya adalah De rerum natura, satu-satunya karya yang masih ada buatan Lucretius. (in)
- Giovanni Francesco Poggio Bracciolini, nome umanistico Poggius Florentinus (Terranuova, 11 febbraio 1380 – Firenze, 30 ottobre 1459), è stato un umanista e storico italiano.È ricordato per aver rimesso in circolazione, sottraendoli a secoli di oblio, diversi capolavori della letteratura latina, tra cui il De rerum natura di Lucrezio, l'Institutio oratoria di Quintiliano e le Silvae di Stazio. (it)
- ポッジョ・ブラッチョリーニ（Gian Francesco Poggio Bracciolini、1380年2月11日 - 1459年10月30日）は、ルネサンス期イタリアの人文主義者。ルクレティウスをはじめ、古代のラテン語文献を見出したことで知られる。 (ja)
- (Gianfrancesco) Poggio Bracciolini (Terranuova Bracciolini, 11 februari 1380 - Florence, 30 oktober 1459) was een Italiaans geleerde, schrijver en humanist. Hij was secretaris van zeven pausen en voerde een beroemd dispuut met Lorenzo Valla over het toepassen van de humanistische methode op religieuze teksten. Bracciolini herontdekte een groot aantal klassieke Latijnse teksten, die min of meer vergeten in Duitse, Zwitserse en Franse kloosterbibliotheken stonden. Zijn vondst van een complete Vitruvius (1414) transformeerde de architectuurwereld. Intellectueel nog ingrijpender was het opduikelen van Lucretius' De rerum natura (1417). Bracciolini verspreidde kopieën van deze manuscripten in het Italië van zijn tijd. (nl)
- Poggio di Duccio, mais conhecido como Poggio Bracciolini (Terranuova Bracciolini, 11 de fevereiro de 1380 – Florença, 30 de outubro de 1459), foi um dos mais importantes humanistas do Renascimento italiano. (pt)
- Gian Francesco Poggio Bracciolini, född 11 februari 1380 i närheten av Arezzo, död 30 oktober 1459 i Florens, var en florentinsk historiker, tänkare och diktare, av de viktigaste italienska humanisterna under renässansen. (sv)
- Gianfrancesco (Giovanni Francesco) Poggio Bracciolini (ur. 11 lutego 1380 w Terranuova, zm. 30 października 1459 we Florencji) – włoski humanista i historyk. Studiował we Florencji. W 1404 został sekretarzem papieża Bonifacego IX, funkcję tę sprawował za czasów pontyfikatu Innocentego VII, Grzegorza XII, Aleksandra V i Jana XXIII, do 1415. Następnie podróżował po Francji, Niemczech i Szwajcarii; w czasie tych podróży odnalazł w bibliotekach klasztornych zapomniane teksty autorów rzymskich, m.in. Cycerona, Lukrecjusza, Kwintyliana, Tacyta, Witruwiusza. W 1423 został ponownie sekretarzem papieskim, funkcję tę sprawował do 1450. W latach 1453-1458 był kanclerzem Florencji. Dziadek Braccioliniego ze strony matki, Michaelle Frutti, był notariuszem. To po nim Poggio odziedziczył umiejętność pięknego pisania. Sam Bracciolini twierdził, że i jego ojciec był notariuszem, choć ta informacja nie ma potwierdzenia innego niż słowa kopisty. Rodzice Poggia, Guccio i Jacoba, mieli jeszcze dwie córki. Jedna z nich zmarła będąc dzieckiem oraz drugiego syna, z którym później Poggio nie pozostawał w przyjacielskich stosunkach. Około roku 1388, gdy Poggio miał 8 lat, sytuacja materialna rodziny się pogorszyła. Guccio, uciekając przed wierzycielami, musiał sprzedać dom i ziemię, a rodzina Bracciolinich przeniosła się w okolice Arezzo. To najprawdopodobniej tam Poggio chodził do szkoły, nauczył się podstaw łaciny i opanował sztukę pisania. W latach 90. XIV wieku Poggio przybył do Florencji, zapewne z listem polecającym od nauczyciela z Arezzo. Karierę zaczął robić dzięki umiejętności pięknej kaligrafii. Był jednym z tych, którzy karolińską minuskułę, wynalezioną na dworze Karola Wielkiego w IX wieku, przekształcili w pismo wykorzystywane do kopiowania rękopisów. Pismo to stało się później podstawą kursywy i antykwy. Kopiowaniem książek i dokumentów, Poggio zarabiał na życie. Talent, jakim był jego charakter pisma i umiejętności kopisty, dały mu sławę oraz stabilność finansową. Dzięki temu mógł pobierać lekcje łaciny pod okiem uczonego z Rawenny Giovanniego Malphaghina, który w młodości był sekretarzem i kopistą Petrarki, a później wygłaszał wykłady o Cyceronie i poezji rzymskiej m.in. we Wenecji, Florencji i Padwie. Dobra pensja kopisty pozwoliła Poggio zdobyć także profesję notariusza. Egzamin notarialny zdał w wieku 22 lat. Pierwszym dokumentem, jaki potwierdził notarialnie, był list polecający własnego ojca, który, tym razem z Florencji, zbiegł do Rimini, by ponownie ukryć się przed wierzycielami. Osobą, która list wystawiła, był wielki kanclerz republiki florenckiej Coluccio Salutati. Salutati był protektorem Braccioliniego, To wśród jego protegowanych Poggio zaprzyjaźnił się z Niccolo Niccolim, potomkiem jednego z najbogatszych rodów w mieście. Niccolo pasjonował się klasycznymi tekstami znajdującymi się w bibliotekach klasztornych i być może to właśnie jego pasja wywarła też wpływ na Poggio, który poszukiwaniami zapomnianych tekstów się zajął. Jednym z największych odkryć Poggia był odnaleziony w styczniu 1417 roku, najprawdopodobniej w Fuldzie, poemat Lukrecjusza De rerum natura. Historię tego odkrycia przedstawia w pracy Zwrot. Jak zaczął się renesans Stephen Greenblatt. Ważniejsze prace:
* Historia ludu florenckiego (Historiarium Florentini populi libri VIII), druk. 1715;
* Dialog o szlachcie (De nobilitate).
* Opowieści ucieszne (Liber facetiarum), tł. polskie Inga Grześczak, Warszawa 2019. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)