| rdfs:comment
| - Engilšalk II. dle jiných zdrojů také Engelšalk II. (860? - 893?) byl panonský markrabě v roce 882, který vládl v opozici proti Aribovi. (cs)
- Engelschalk II. war Ende des 9. Jahrhunderts Markgraf der Ostmark. (de)
- Engelschalk II d'Austria (... – ...; fl. IX secolo) fu margravio della marca Orientale (comes terminalis Marchae Orientalis), in opposizione ad Aribo, dall'893. (it)
- Engelschalk II was the margrave (comes terminalis, "frontier count") of the March of Pannonia in the late ninth century in opposition to Aribo. In his day, the march orientalis corresponded to a front along the Danube from the Traungau to the Szombathely and Raba rivers and including the Vienna basin. (en)
- Engelschalk II fue margrave (comes terminalis, conde fronterizo) de la Marca de Panonia a finales del siglo IX y rival de Aribo. Por entonces, la marcha orientalis abarcaba una franja de territorio a lo largo del Danubio desde el al Szombathely y Raba, que englobaba el valle de Viena. (es)
- Engelschalk II (ur. po 860, zm. po 893 roku) – margrabia Marchii Panońskiej w opozycji do stryja Aribo i przywódca rebelii przeciw niemu. Aribo został następcą braci, Wilhelma II i Engelschalka I, którzy zginęli w czasie kampanii przeciw państwu wielkomorawskiemu. Engelschalk II, syn Engelschalka I, wszczął w 882 roku przeciw władzy Aribo rebelię, domagając się władzy nad marchią. Aribo uzyskał poparcie cesarza Karola Otyłego, w związku z tym Engelschalk zwrócił się o pomoc do Arnulfa z Karyntii. Po stronie Aribo w tej wojnie stanął także król wielkomorawski, Światopełk. Pokój zawarto w 884 roku, Aribo odniósł w wojnie zwycięstwo. (pl)
|
| has abstract
| - Engilšalk II. dle jiných zdrojů také Engelšalk II. (860? - 893?) byl panonský markrabě v roce 882, který vládl v opozici proti Aribovi. (cs)
- Engelschalk II. war Ende des 9. Jahrhunderts Markgraf der Ostmark. (de)
- Engelschalk II fue margrave (comes terminalis, conde fronterizo) de la Marca de Panonia a finales del siglo IX y rival de Aribo. Por entonces, la marcha orientalis abarcaba una franja de territorio a lo largo del Danubio desde el al Szombathely y Raba, que englobaba el valle de Viena. Engelschalk era hijo de Engelschalk I y sobrino de Guillermo II, hijos ambos de Guillermo I. Acaudilló a sus hermanos y primos en la rebelión que desató en el 871 contra el nuevo margrave Aribo cuando no se les permitió suceder a sus padres en sus cargos. Los rebeldes expulsaron en varias ocasiones a Aribo hasta la «guerra de los Guillermidas» del 882-884, en la que resultaron vencidos por Aribo y Svatopluk de Moravia, a los que ayudó el emperador Carlos el Gordo. Huyeron a las tierras de Arnulfo de Carintia, quien se negó a entregarlos a Svatopluk. Cuando Arnulfo fue coronado rey en 887, Engelschalk probablemente esperaba recibir su apoyo, pero Aribo se había afianzado tanto en Panonia que el nuevo rey no se atrevió a intentar arrebatársela. Antes de 893, Engelschalk capturó a la hija ilegítima de Arnulfo, Ellinrat, y probablemente la desposó, con el fin de obligar a aquel a que lo ayudase a conseguir sus objetivos. El plan fracasó y Engelschalk tuvo que huir a Moravia. En 893, Arnulfo le concedió cierto poder en Panonia, pero este ofendió a los magnates de Baviera, que conspiraron contra él. La aristocracia se reunió en Ratisbona ese año para negociar con Engelschalk y evitar que colaborara con los moravos, contra quienes Arnulfo estaba planeando una campaña que pensaba abordar ese mismo año. Engelschalk fue apresado y cegado sin que lo supiese Arnulfo. Su hermano Guillermo se apresuró a negociar con Svatopluk, pero la aristocracia bávara comenzó a purgar la corte los partidarios de los dos hermanos. (es)
- Engelschalk II was the margrave (comes terminalis, "frontier count") of the March of Pannonia in the late ninth century in opposition to Aribo. In his day, the march orientalis corresponded to a front along the Danube from the Traungau to the Szombathely and Raba rivers and including the Vienna basin. Engelschalk was the son of Engelschalk I and nephew of William II, sons of William I (the Wilhelminers). He led his brothers and cousins in rebellion against the new margrave Aribo when they were not accorded the succession to their fathers in 871. They displaced Aribo off and on until the Wilhelminer War of 882 – 884, when they were defeated by Aribo and Svatopluk of Moravia, aided by the emperor Charles the Fat. They fled to Arnulf of Carinthia, who refused to hand them over to Svatopluk. When Arnulf became king in 887, Engelschalk probably expected to receive his support, but Aribo was so strongly entrenched by then that the new king did not dare upset the balance. Sometime before 893, Engelschalk captured Arnulf's illegitimate daughter Ellinrat and, probably, married her, in order to force Arnulf to accede to his demands. His plan failed and he had to flee to Moravia. In 893, Arnulf did regrant Engelschalk some power in Pannonia, but he offended the magnates of Bavaria and they conspired against him. In Regensburg that year, the aristocracy came together to negotiate with Engelschalk and prevent his assisting the Moravians, against whom Arnulf was planning a campaign for that year. Engelschalk was arrested and blinded without Arnulf's knowledge. His brother William immediately connived with Svatopluk, but the Bavarian aristocracy began to purge the court of Wilhelminers. (en)
- Engelschalk II d'Austria (... – ...; fl. IX secolo) fu margravio della marca Orientale (comes terminalis Marchae Orientalis), in opposizione ad Aribo, dall'893. (it)
- Engelschalk II (ur. po 860, zm. po 893 roku) – margrabia Marchii Panońskiej w opozycji do stryja Aribo i przywódca rebelii przeciw niemu. Aribo został następcą braci, Wilhelma II i Engelschalka I, którzy zginęli w czasie kampanii przeciw państwu wielkomorawskiemu. Engelschalk II, syn Engelschalka I, wszczął w 882 roku przeciw władzy Aribo rebelię, domagając się władzy nad marchią. Aribo uzyskał poparcie cesarza Karola Otyłego, w związku z tym Engelschalk zwrócił się o pomoc do Arnulfa z Karyntii. Po stronie Aribo w tej wojnie stanął także król wielkomorawski, Światopełk. Pokój zawarto w 884 roku, Aribo odniósł w wojnie zwycięstwo. Pod koniec dekady Engelschalk poślubił córkę Arnulfa, Ellinrat, by zmusić teścia do udzielenia pomocy w ponownej próbie odzyskania Marchii Panońskiej. Z powodu niepowodzenia tego planu zbiegł na Morawy. W 893 roku otrzymał część władzy nad marchią, pozostawał jednak pod zwierzchnictwem stryja. Spiskował także przeciwko Arnulfowi, w tym samym roku w Ratyzbonie negocjował z arystokracją i Morawami wszczęcie kampanii przeciw cesarzowi. Wkrótce potem został aresztowany i oślepiony bez wiedzy Arnulfa. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)