| rdfs:comment
| - Con bicinium si intende, nella musica rinascimentale e barocca, una composizione didattica a due sole voci. (it)
- Bicinium var en typ av tvåstämmig sång under renässansen. i Wittenberg utgav 1545 två band bicinier av de berömdaste mästarna sedan cirka 100 år tillbaka. 1549 utkom en annan samling i Nürnberg med många tyska, 1590 en tredje av i Antwerpen med mestadels italienska mästares verk. (sv)
- In music of the Renaissance and early Baroque eras, a bicinium (pl. bicinia) was a composition for only two parts, especially one for the purpose of teaching counterpoint or singing. The term has had two usages in music history: 1.
* Recently, the term has come to mean any composition at all from the Renaissance or early Baroque period for two vocal or instrumental parts. 2.
* Historically, a bicinium referred specifically to a two-part composition used as a teaching tool, most often in Protestant, German-speaking areas. (en)
- Ein Bicinium (Plural Bicinien) ist eine meist vokale Komposition für zwei Stimmen, aus dem sich das Duo und das Duett entwickelten. Heute wird der Begriff auch mehr für die gesamte Musik der Renaissance und des Barock verwendet, die für zwei Singstimmen oder Instrumente gesetzt ist. Während in der modernen Musik unbegleitete Duette selten sind, verwendet die ältere A-cappella-Komposition die Bicinien recht häufig, insbesondere in Deutschland, den Niederlanden und in Italien, wo man rasch den pädagogischen Wert der Bicinien erkannte. (de)
- Een bicinium (meervoud: bicinia) is een tweedelige polyfone compositie (een duet), meestal uitgevoerd door de docent en de student. Het woord bicinium kent 2 betekenissen:
* Een 2-delig muziekstuk uit de renaissance of barok, voornamelijk vocaal van aard. Instrumentale versies kwamen minder frequent voor.
* Een 2-delig muziekstuk dat werd gebruikt in het onderwijs, met een educatieve functie, veelal in protestante gebieden. Een variatie voor 3 stemmen heet een tricinium. (nl)
|
| has abstract
| - In music of the Renaissance and early Baroque eras, a bicinium (pl. bicinia) was a composition for only two parts, especially one for the purpose of teaching counterpoint or singing. The term has had two usages in music history: 1.
* Recently, the term has come to mean any composition at all from the Renaissance or early Baroque period for two vocal or instrumental parts. 2.
* Historically, a bicinium referred specifically to a two-part composition used as a teaching tool, most often in Protestant, German-speaking areas. The term was first used in Poland, by Jan z Lublina in a treatise of 1540. Volumes of bicinia were published in the next several decades in Germany, the Low Countries, and even in Italy, as the usefulness of bicinia as teaching aids became apparent. In addition, Martin Luther had strongly expressed that children should learn both music and the psalms: bicinia with German texts from the Psalms fulfilled his purpose. Students could be expected to master singing a single part in a duet more easily than a part in a larger ensemble. Usually a bicinium was designed to be sung or played by students of the same age and ability, rather than for a single student and a teacher. This model of moving from two-part study, writing, and singing to three parts and then more was adopted by Heinrich Glarean in his Dodecachordon (1547), one of the most influential music theory and pedagogy treatises of the Renaissance. In a similar manner, present-day music students typically learn counterpoint first by writing in two parts, and then later in three, only moving to four or more parts after mastering the earlier stages. A similar pedagogical composition for three voices is known as a tricinium (pl. tricinia). (en)
- Ein Bicinium (Plural Bicinien) ist eine meist vokale Komposition für zwei Stimmen, aus dem sich das Duo und das Duett entwickelten. Heute wird der Begriff auch mehr für die gesamte Musik der Renaissance und des Barock verwendet, die für zwei Singstimmen oder Instrumente gesetzt ist. Während in der modernen Musik unbegleitete Duette selten sind, verwendet die ältere A-cappella-Komposition die Bicinien recht häufig, insbesondere in Deutschland, den Niederlanden und in Italien, wo man rasch den pädagogischen Wert der Bicinien erkannte. Der Begriff Bicinium taucht erstmals in einem Aufsatz von Jan z Lublina 1540 auf. Bicinien wurden als Unterrichtsmittel für die Musik und für die Psalmen genutzt, wobei meist zwei Studenten aufführten, seltener Student und Lehrer. Dies beschreibt Martin Luther, und so sind auch viele Bicinien Bestandteil der protestantischen Kirchenlieder. Ein Meister dieser Musikrichtung war Orlando di Lasso. Einen Sammelband mit leicht spielbaren Bicinien für zwei Instrumente (Violinen, Flöten) veröffentlichte Erich Doflein. (de)
- Con bicinium si intende, nella musica rinascimentale e barocca, una composizione didattica a due sole voci. (it)
- Een bicinium (meervoud: bicinia) is een tweedelige polyfone compositie (een duet), meestal uitgevoerd door de docent en de student. Het woord bicinium kent 2 betekenissen:
* Een 2-delig muziekstuk uit de renaissance of barok, voornamelijk vocaal van aard. Instrumentale versies kwamen minder frequent voor.
* Een 2-delig muziekstuk dat werd gebruikt in het onderwijs, met een educatieve functie, veelal in protestante gebieden. De term werd voor het eerst gebruikt door Jan z Lublina, een Pools componist, in een traktaat uit 1540. De 2 daaropvolgende eeuwen was dit soort muziek bijzonder populair in Duitstalige gebieden, waarbij heel wat boeken met bicinia werden uitgegeven. Het bicinium was ook populair in de Lage Landen, tot zelfs in Italië. Voornamelijk het educatieve aan het bicinium was erg in trek, voornamelijk in de protestantse wereld. Maarten Luther was van oordeel dat kinderen zowel muziek als psalmen moesten leren. Bicinia boden hiervoor de oplossing: psalmen op muziek. Een variatie voor 3 stemmen heet een tricinium. (nl)
- Bicinium var en typ av tvåstämmig sång under renässansen. i Wittenberg utgav 1545 två band bicinier av de berömdaste mästarna sedan cirka 100 år tillbaka. 1549 utkom en annan samling i Nürnberg med många tyska, 1590 en tredje av i Antwerpen med mestadels italienska mästares verk. (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)