| rdfs:comment
| - القيثارة الباروكية (حوالي 1600–1750) هي آلة وترية بخمس مسارات وعنقه به تقسيمات يمكن تحريكها. كان المسار الأول (الأعلى حدة) يتكون من وتر واحد أحيانا. (ar)
- Barokní kytara je typ kytary z doby baroka (cca 1600–1750); jde o předchůdce moderní klasické kytary. Označují se tak i dnešní nástroje vyrobené ve stejném stylu. Barokní kytara byla menší než kytara dnešní, měla jednodušší konstrukci a struny byly vyrobeny ze střev. Pražce se vyráběly také ze střev a ke krku kytary se přivazovaly. Typický nástroj měl pět strun, z nichž bylo čtyři nebo i pět zdvojeno a nástroj tak celkem měl 9 až 10 strun. Na začátku romantismu struny přestávaly být zdvojeny a přibyla jedna basová struna E. (cs)
- The Baroque guitar (c. 1600–1750) is a string instrument with five courses of gut strings and moveable gut frets. The first (highest pitched) course sometimes used only a single string. (en)
- La guitare baroque ou guitare à cinq chœurs est une guitare utilisée lors de la période baroque. Elle précède la guitare classique actuelle. Bien qu’il soit difficile de déterminer une date exacte, elle a été utilisée de la seconde moitié du XVIe siècle à la fin du XVIIIe siècle en Espagne, en Italie et en France. La plus ancienne mention connue de guitare à cinq cordes provient du livre espagnol du milieu du XVIe siècle Declaracion de Instrumentos Musicales de Juan Bermudo publié en 1555. Comme la guitare classique la guitare baroque se joue en soliste mais également en tant qu’instrument d'accompagnement. Le premier traité publié pour la guitare baroque a été écrit par a été publié en 1590, Guitarra Española de cinco ordenes (La guitare espagnole à cinq choeurs). (fr)
- La chitarra barocca è l'antenata della chitarra classica moderna. Anche se è difficile stabilire con esattezza i tempi, era in uso dalla seconda metà del XVI secolo fino alla fine del XVIII secolo in Italia, Spagna e Francia. È uno strumento leggero e dal timbro chiaro e ricco, perfetto per accompagnare la voce, pur essendo in grado di farsi sentire insieme con altri strumenti: spesso veniva inclusa in orchestre che comprendevano la tiorba, l'arciliuto, la viola da gamba e il cembalo. Il termine è usato anche per strumenti moderni costruiti nello stesso stile. . (it)
- Gitara barokowa – określenie instrumentów strunowych szarpanych używanych w XVII wieku. Gitara taka różniła się w wielu aspektach od gitary klasycznej. (pl)
- La guitarra barroca és una guitarra de l'època barroca (c. 1500-1750), un avantpassat de la guitarra clàssica moderna. El terme també s'utilitza per a instruments moderns realitzats en aquest estil. L'instrument era més petit que una guitarra moderna, d'una construcció més lleugera, i emprava cordes de budell. Els trasts eren també generalment d'intestí, i es lligaven al voltant del mànec. Un instrument típic tenia cinc ordres, cada un format per dues cordes separades, encara que el primer ordre (de so més alt) era sovint d'una sola corda, donant un total de nou o deu cordes. (ca)
- La guitarra barroca es una guitarra de la época barroca (c. 1600-1750), un antepasado de la guitarra clásica moderna. El término también se utiliza para instrumentos modernos realizados en este estilo. El instrumento era más pequeño que una guitarra moderna, de una construcción más ligera, y empleaba . Los trastes eran también generalmente de intestino, y se ataban alrededor del mango. Un instrumento típico tenía cinco , cada uno formado por dos cuerdas separadas, aunque el primer orden (de sonido más alto) era a menudo de una sola cuerda, dando un total de nueve o diez cuerdas. (es)
- Баро́кова гіта́ра — музичний інструмент з п'ятьма подвійними струнами, що налаштовувались через кварту. Вживалася переважно для акомпанування в музиці розважального характеру, а французькі композитори використовували гітару в балетах. Наприклад у балетах «Феї Сен-Жерменського лісу» (1625) і в «Багатій вдові» (1626) заради більшої правдоподібності на гітарі грають музиканти, одягнені в іспанські костюми. У першому балеті виконавці Чакон «пристосовують звуки своїх гітар до моторних рухів ніг». У другому, поставленому Його Величністю у Великому залі Лувру, антре гренадерів розгортаються також під акомпанемент гітари. За повідомленням «Меркюрі де Франс», у цьому спектаклі парі, що танцювала сарабанду, акомпанував на гітарі сам Людовик XIII. (uk)
|
.jpg)
_by_Jean-Baptiste_Voboam,_and_Joachim_Tielke,_National_Museum_of_American_History.jpg)
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)