| rdfs:comment
| - ألفرد أوستن (بالإنجليزية: Alfred Austin) (30 مايو 1835، ليدز في المملكة المتحدة - 2 يونيو 1913 في المملكة المتحدة)؛ شاعر، كاتب، صحفي وروائي بريطاني. (ar)
- Alfred Austin DL (30 May 1835 – 2 June 1913) was an English poet who was appointed Poet Laureate in 1896, after an interval following the death of Tennyson, when the other candidates had either caused controversy or refused the honour. It was claimed that he was being rewarded for his support for the Conservative leader Lord Salisbury in the General Election of 1895. Austin's poems are little-remembered today, his most popular work being prose idylls celebrating nature.Wilfred Scawen Blunt wrote of him, “He is an acute and ready reasoner, and is well read in theology and science. It is strange his poetry should be such poor stuff, and stranger still that he should imagine it immortal.” (en)
- Alfred Austin (spr. óßtin.) (* 30. Mai 1835 Headingley bei Leeds; † 2. Juni 1913 in Ashford, Kent) war ein britischer Schriftsteller. (de)
- Alfred Austin (30 de mayo de 1835-2 de junio de 1913) fue un poeta británico que fue nombrado Poeta Laureado en 1896, después de un intervalo tras la muerte de Tennyson, cuando los otros candidatos habían causado controversia o rechazado el honor. Se afirmó que se le recompensaba por su apoyo al líder conservador Lord Salisbury en las elecciones generales de 1895. Los poemas de Austin son poco recordados hoy en día, siendo su obra más popular los idilios en prosa que celebran la naturaleza. Wilfred Scawen Blunt escribió sobre él: "Es un razonador agudo y listo, y es muy leído en teología y ciencia. Es extraño que su poesía sea tan pobre, y más extraño aún que la imagine inmortal". (es)
- Alfred Austin, né le 30 mai 1835, mort le 21 juin 1913, est un poète anglais, qui a été nommé poète lauréat en 1896 après la mort de Tennyson. Sa poésie conservatrice et peu créative, représente bien l'art officiel de l'époque victorienne et il est aujourd'hui relativement peu étudié dans les écoles anglaises. (fr)
- Alfred Austin (30 Mei 1835 – 2 Juni 1913) adalah seorang penyair asal Inggris yang diangkat menjadi Poet Laureate pada 1896, setelah masa lowong pasca kematian Tennyson, saat para kandidat lain menumbuhkan kontroversi atau menolak penghormatan tersebut. Ia diklaim dihargai atas dukungannya untuk pemimpin Konservatif dalam Pemilu 1895. Puisi-puisi Austin jarang diingat pada masa sekarang, karya paling populernya adalah prosa yang menselebrasikan alam. (in)
- 앨프리드 오스틴 DL (Alfred Austin, 1835년 5월 30일 - 1913년 6월 2일)은 1896년 테니슨 사후 계관시인으로 임명된 영국의 시인이다. 그의 가장 유명한 작품은 자연을 찬미하는 산문 전원시이다. (ko)
- Alfred Austin (Leeds, 30 de maio de 1835 – Ashford, 2 de junho de 1913) foi um poeta inglês. (pt)
- Alfred Austin, född 30 maj 1835 och död 2 juni 1913, var en engelsk diktare. Austin skrev en mängd dikter, som väckte mycket uppskattning, och blev poeta laureatus 1896. Austin gjorde även en betydande insats som kritiker. (sv)
- Alfred Austin (Headingley, Leeds, 30 mei 1835 – Ashford, Kent, 2 juni 1913) was een Engels dichter. Hij werd in 1896, nadat zijn voorganger Alfred Tennyson in 1892 was overleden, benoemd tot Poet Laureate. Na de dood van Tennyson werd geen van de toen actieve dichters geschikt bevonden voor het ambt van Poet Laureate, dat daarop vier jaar lang onvervuld bleef. Austin aanvaardde de functie in 1896, na een weigering van William Morris. (nl)
- Alfred Austin (ur. 30 maja 1835 w Headingley, zm. 2 czerwca 1913 w Ashford) – poeta angielski. Urodził się w Leeds, studiował w Londynie. Zanim skoncentrował się na literaturze, był praktykującym prawnikiem. W latach 1883-95 wydawał pismo krytyczno-literackie The National Review. W 1896 roku otrzymał funkcję nadwornego poety rodziny królewskiej (Poet Laureate). (pl)
- А́льфред О́стин (англ. Alfred Austin; 30 мая 1835, , близ Лидса — 2 июня 1913, Ашфорд) — английский журналист и поэт. Остин родился в пригороде Лидса Хедингли. Отец Джозеф Остин — коммерсант из Лидса, мать — сестра инженера , члена парламента города . Учился в колледжах и , в 1853 году окончил Лондонский университет. Через четыре года устроился на должность адвоката, проработал до 1861 года, затем посвятив себя литературному поприщу. В этом году вышла его первая сатира «The Season». В 1870 году опубликован сборник критических статей «The Poetry of the Period», сатира которого была направлена против Альфреда Теннисона, Роберта Браунинга, Метью Арнольда и Алджернона Чарлза Суинберна. Книга вызвала массу критических замечаний. В 1881 году Остин вновь обратился к написанию поэзии, создав траг (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)